Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 57

Ndl. door, bnw.

Door (dòò^r) is in en om Enschede, en ook elders in Twente, gewoon in den zin van: traag van geest, dromerig, b.v. 'n dòò^r wich, een langzaam meisje, hee zötte zoo dòò^r oet, hij ziet er zo dom uit. Bekend is ook dòòrèèt, doorheid. Ook in den Achterhoek is door bekend; ik hoorde het tenminste te Eibergen gebruiken.

Vgl. Wdb. d. Ned. Taal, onder Door (I), in kol. 2908 en Driem. Bl. 14,80 (vgl. 13,5).

Buitenzorg. N.O.I.

h.l. bezoen