Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 36

[p. * 1]

J.H.C. Kern. †

De Redactie van het Tijdschrift kan deze aflevering niet laten verschijnen zonder een woord van oprechte vereering en dankbare hulde te wijden aan de nagedachtenis van haar overleden medelid Kern. Van den aanvang af heeft hij, hoewel zijne voornaamste en bekendste wetenschappelijke onderzoekingen op geheel andere studievelden geschiedden, steeds eene warme belangstelling getoond in het Tijdschrift en voor de Nederlandsche philologie in het algemeen. De lijn die begon bij de bewerking zijner schoolgrammatica, waarin reeds de meesterhand duidelijk herkenbaar was - wij herinneren slechts aan zijne uitstekend doordachte uiteenzetting van de beteekenissen onzer voortzetsels - heeft hij nooit afgebroken, maar doorgetrokken tot aan het einde van zijn rijk en vruchtbaar leven: nog in dezen bundel vindt men een opstel van zijne hand. In het geheel zijn er meer dan vijftig grootere en kleinere artikelen van hem in verschenen, waarin hij een Nederlandschen spraakklank, een tongval - vooral zijn geliefd Oost-Geldersch, dat hem aan zijn geboortegrond herinnerde - een taalverschijnsel of een woord beschouwde in het licht van zijne buitengewone kennis van verschillende geheele taalgebieden.

[p. * 2]

Vooral het Oudgermaansch heeft hij daaraan dienstbaar gemaakt, doch zijne wonderbaarlijke veelzijdigheid behoefde zich daartoe niet te beperken: het geheele Indogermaansche taalgebied overzag hij, en sommige deelen er van beheerschte hij. Maar dat er ook daarbuiten terreinen waren, waar hij zich niet vreemd of zelfs waar hij zich thuis gevoelde - wij zwijgen van zijne Indisch-Polynesische studiën - bewijzen zijne tijdschriftartikelen: ‘de Sage van Karel en Elegast bij de Mongolen’ en ‘een Hollandsch woord in het Tamil en het Kanareesch.’

Aan de redactievergaderingen nam Kern tot aan zijn vertrek naar Utrecht (bij zijn aftreden als hoogleeraar) een trouw en werkzaam aandeel. En zoo gaf hij gedurende ongeveer vijf en twintig jaar zijn tijd en zijne wetenschap aan het Tijdschrift, in welks geschiedenis hij eene belangrijke plaats inneemt, en waaraan zijn beroemde naam voor altijd op de eervolste wijze is verbonden.

DE REDACTIE.