Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 36

[p. 160]

Wese, Gotisch wisi.

Het dorp Wesemaal in de provincie Antwerpen, dat reeds in een zeer oud charter vermeld wordt, ligt op eenigen afstand van Oostmaal. Daaruit volgt, om zoo te zeggen, met wiskunstige zekerheid, dat wese oudtijds in een Nederlandschen tongval bestond in de beteekenis van west, en verder dat het identisch is met Gotisch wisi in Wisigoten, hetwelk ‘Westgoten’ beteekent en niets anders¹⁾.

In Wesembeke zie ik een superlatiefvorm wesemo, te vergelijken met medemo in Medemolaca, thans Medemblik. In Wesendonk zou vervat kunnen wezen een vorm overeenkomende met Got. midjun in midjungards, terwijl 't Os. middilgard heeft. Met middel is te vergelijken Wesel, hetwelk zijn naam ontleent aan 't feit dat het ligt aan 't westelijk uiteinde van de rivier de Lippe. Het is gevormd als Texel²⁾.

Opmerkelijk is het dat wese, enz. alleen op een beperkt gebied voorkomt. Meer gewoon, nagenoeg algemeen is wester; o.a. in Westergo, Westervoort, Westerbouwing, Westerschelde³⁾.

h. kern.

1) De afwijkende verklaring van Prof. Streitberg laat ik buiten beschouwing. Het zij voldoende wanneer ik zeg dat ik het niet met hem eens ben.

2) Onzeker is het of in Wissekerke wese steekt.

3) Zoo ook Ooster, hoewel ook Oost-Voorne, enz. voortleeft. Dat Ostrogoten ‘Oostgoten’ beteekent, is klaar als de dag.