Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 16

Hier elf oogen.

W. Leevend, 4, 310 komt voor de uitdrukking Hier elf oogen; te Leiden en elders in Z.-Holland kent de volkstaal nog: ‘dat is elf oogen’, met de beteekenis: dat is hetzelfde. Hier elf oogen is dus: hier hetzelfde; hier ook zoo.

In De Jalourze Jonker van J.v. Dalen (1737), 19^de tooneel, treft men de uitdrukking aan in een volleren vorm. Twee mannen dragen ieder een vrouw:

Jelle:

Is dat bylo loopen? O myn ik ben zoo moe.

Hansje:

Hier me elf oogen, nou een reis gerust.

Me moet hier natuurlijk opgevat worden als mee, mede, ook; merkwaardig is het, dat het woord, waarop de nu nog van kracht zijnde beteekenis berúst, het hoofdwoord dus, uit de uitdrukking verdwenen is.

Leiden.

a. hendriks.