H.C. ten Berge
De ooggetuige
Rood als een Rus en verbaasd
ligt de Tepexpanmens een dode toekomst
van Iztactepetl of een meer nabijgelegen vuur-
liggen in rotsen waar geen kruid tegen
Het machteloos toezien hoe de bepantserde
baarden over besneeuwde vulkaan-
Tezcatlipoca, de rokende spiegel,
vierkleurengod die slechts gebroken
woekeren langs wegen, spreuken stuiven
tussen de gevlekte wolven van Don Pedro.
Ze hijgen tegen de wind, het speeksel
Don Pedro, de zon, de vazal
van zijn dorstige hand; en geen
vos die hier de wolvewelpen blindpist.
H.C. Ten Berge, Alkmaar 1938
Personages, Polak & Van Gennep, 1967.
Auteursrechtelijk beschermd