Reynaert-ex-libris-kroniek
Na enkele kunstenaars van het thuisfront te hebben besproken in vorige afleveringen, wenden we ons opnieuw naar een graficus uit Midden-Europa die Reynaert visueel tot leven brengt: de jonge houtgraveur Peter Lazarov (geboren in 1958) uit Plovdiv in Bulgarije. Hij heeft reeds een sterke techniek verworven en een rijke verbeelding. In november had ik een gesprek met hem op de internationale ex-libris-bijeenkomst in Hasselt. Lazarov is zeer belezen, heeft een grote literaire belangstelling en kent de Reynaert langs Reineke Fuchs van Goethe om.
Voor Luc van den Briele, de hoofdredacteur van Graphia, heeft hij een zeer mooie Reynaert-ex-libris gemaakt. De geïnspireerde luisterspelauteur (in november 1991 nog bekroond met De dood van Ivana K.) heeft de verbeelding van de kunstenaar een zetje gegeven. Luc van den Briele kan het beter zelf vertellen:
‘Met Reynaert de vos heb ik voor het eerst kennis gemaakt op ongeveer twaalfjarige leeftijd, toen ik een voor de jeugd bewerkte versie van het Reynaertverhaal las. Ik werd vooral aangetrokken door de listen van de vos, door zijn handig omzeilen van allerlei gevaren die hem bedreigden. Ik leefde met hem mee, voelde mezelf meer en meer in een vossevel kruipen, ging met hem op pad en samen pakten we zijn belagers aan. Ik ging zelfs nog een stap verder: ik bedacht nieuwe avonturen, ging op zoek naar nóg andere vossevijanden, die dan wreed en meedogenloos in de val werden gelokt. Over het daarbij veroorzaakte leed werd (toen) niet nagedacht: de vos had altijd gelijk.
Deze jeugdige fantasieën zijn in mij zo sterk blijven naleven dat ik op latere leeftijd meer dan eens naar andere bewerkingen van het Reynaertverhaal heb gegrepen, o.a. naar deze van Stijn Streuvels en Karel Jonckheere. En ik begon ook boeken over de Reynaert te lezen. De achtergronden van de vos begonnen me meer en meer te boeien.
Het ex-libris dat ik voor mijn Reynaertboeken heb laten maken is eveneens gebaseerd op een eigen fantasie, op een eigen uitbreiding van het oorspronkelijke verhaal. Achter de rug van zijn alleen in goud en parels geinteresseerd wijfje gaat Reynaert zijn eigen individualistische gang; hij is met een ànder vossewijfje lustig aan het vrijen.’
De houtgravure opus 17/91 is virtuoos gegraveerd, gebalde compositie en levendig. Het geheel is zo fijn gesneden dat op de originele gravure zelfs de glans van de haren tot leven komt. Hermeline in monokini geniet van haar schat en Reynaert van de zijne.
Willy FELIERS