Thirsis Minnewit. Deel 3
(2012)–Anoniem Thirsis Minnewit–
Auteursrechtelijk beschermdStem: Lacquay, Demande a Nicolas1.
Toen eerstmael my de lust began
Van 't glaesjen en de Kan,
Toen kon ik als een man
Wel drinken, 't heeltien en 't halfje. Ga naar voetnoot+
'k Was gerust, 't hartien sonder sorg,
En de lust meste my als een kalfje,
Want ik dronk, want ik dronk, ik dronk op pand en borg. Ga naar voetnoot+
2.
Maer toen ik voor myn tydtverdrijf
En tot vermaek van 't lyf
Ging slapen by een wyf,
Verloor ik lust en leven:
'k Was soo haest nimmer in de kroeg Ga naar voetnoot+
| |
[pagina 89]
| |
Of wierd van het wyf bekeven,
En se riep en se kreet al of de droes haer joeg: Ga naar voetnoot+
3.
‘Wel Jan, wat Duivel doeie hier
Een heelen dag te bier Ga naar voetnoot+
Te hangen over 't vier?
Gaet t' huis en schikie aen 't werken.’
'k Sprak een woord en ik seid': ‘Gaet heen.’
Sy, verstoort, liet haer hoofie merken:
‘Neen 'k en wil, neen ken wil niet gaen, bruit selver heen.’
4.
‘'t Is waer, moer Tryn, moer kous, Ga naar voetnoot+ moer jans, Ga naar voetnoot+
Ik sie hoe and're mans
Een gantschen dag bijkans
Al met de kannen klinken.
Souje dan ook altemet een reijs Ga naar voetnoot+
Jou man niet eens Ga naar voetnoot+ laten drinken?
Schaem jou Tryn, Schaem jou Tryn, jou vuile stukke vleis.’ Ga naar voetnoot+
5.
Toen was 't: ‘iou Schelm, iou Fielt, iou Guit,
Voort, bruit ten huisen uit. Ga naar voetnoot+
Of ik bruy Ga naar voetnoot+ op jou huyt,
Jou moordenaer van Vrouwen!’
'k Stont en keek als een stront in 't sneeuw. Ga naar voetnoot+
Sulk gepreek kwam my van het Trouwen.
O die pry, Ga naar voetnoot+ O die pry sag als een Leeuw. Ga naar voetnoot+
6.
Ik sei: ‘Wat Duivel’, en ik swoer:
| |
[pagina 90]
| |
‘Wat bruit myn dese hoer! Ga naar voetnoot+
Gaet t'huis en soenie moer, Ga naar voetnoot+
Jou eereloose verken!
Wel wat 's hier, jou verbruide Trijn?
Ga 'k te Bier, 'k moet 'er weer voor werken,
Want ik drink, want ik drink, ik drink niet als van 't myn.’ Ga naar voetnoot+
7.
Maer nu soo leef ik weer gerust,
In dese nieuwe lust
En heb mijn brand geblust
Al met een Vrouw der Vrouwen.
Maer helaes, wat een swaer verdriet:
'k Sag myn Tryn maer onder d' aerde douwen
Maer de Kan, maer de Kan, de Kan en sag ik niet. Ga naar voetnoot+
8.
Zijt wellekom, nobele Toebak,
g' Hebt soo lang u gemak
Gehouden in myn sak.
En gy, O waerdste Pijntje, Ga naar voetnoot+
Wel te pas vonde ik u nu hier.
Draegt dog rouw om myn lieve Tryntje.
O Toebak! O Toebak! Toebak en beste bier.
|
|