Thirsis Minnewit. Deel 3

[p. 60]

[30. Schep moet myn ziel, gy sult verkwikken]

1.
Schep moet, myn ziel, gy sult verkwikken
Door traantjes ⁺ die ik schrey. ⁺
Ey my!
Myn snikken
Getuigen hoe ik ley.
d' Omhelsing die ik plag
Van Philis te genieten
Verliet my, ag,
Verliet my desen dag.

2.
‘Vaar wel Minnaar, ik sal u haaten’,
Zeid sy, en sy vlood heen,
Ging my ⁺
Verlaaten:
Haer Hart was als een steen.
Ik keek haer trotsheit naa,
Mijn mond beklemt door weenen.
'k Riep: ‘Philis, staa!
Ag Philis, geeft genaa.’

3.
Maar ag, sy sluit voor my haer Ooren:
Sy lagt en is verblijd.
O spijt,
'k Moet hooren
Dat sy een ander vleid:
Een aâr leid in haar schoot,
Een ander streeld haar Leeden.
Ag, wreede dood,
Kom, rukt my uit den nood!

4.
Hebt gy niet met uw bloed geschreven,
Doe u de pen ontviel: ⁺
‘Myn Ziel
En leven

+ Bron: trantjes. Gevolgd is de lezing van de editie 1711.

+ De traantjes zullen u goed doen.

+ De regel rijmt niet volgens het schema.

+ Kennelijk is bedoeld: van ontroering.

[p. 61]

 

Voor wien ik neder kniel,

 

'k Schonk u myn Lente blom,

 

'k Heb u alleen verkooren’?

 

Trouw-loose, kom,

 

En hael u schrift weerom.