Thirsis Minnewit. Deel 3
(2012)–Anoniem Thirsis Minnewit–
Auteursrechtelijk beschermdStem: Van de Kwesel1.
‘Waer blyft mijn Herder?
Het is al meer dan tijd.
Ik ga al verder
Als hy mijn had geseid: Ga naar voetnoot+
De tijd is lang voorby
Daer ik sou in de wey
Hem met mijn schaepjes wachten.
Of sou dien Herder vry
Myn gunst veragten?
2.
Myn dunkt van veeren
Zien ik sijn Schaepjes staen.
Wat mag hem deeren?
| |
[pagina 57]
| |
Myn hert is heel belaen!
Ik dryf mijn Vee met spoet
Langs een klaer watervloet
Tot ginder aen de heggen,
Daer ik myn Coridon
In slaep vond leggen. Ga naar voetnoot+
3.
Ik sal gaen weiden
Mijn Schaepjes aen de bron,
Langs de groen heide,
En laten Coridon
Slapen in rust en vree,
Nemen sijn Schaepjes mee
Tot dat ik weer sal komen
En sien of hy ontwaekt
Aen dese stroomen.’
4.
‘O soete dromen, Ga naar voetnoot+
Wat baert gy mijn al pyn.
Ik ben vol schromen Ga naar voetnoot+
Waer of myn Schaepjens zyn.
Waer is myn Silvia?
Ik sal haer soeken dra
Of ik haer nog kon vinden Ga naar voetnoot+
Hier in het groene dal
Onder de Linden.
5.
Waer zal ik doolen?
Ik vind myn Schaepjes niet.
Sy zyn gestolen.
Wat leed is myn schiet!
Myn Silvia, myn Bruid
| |
[pagina 58]
| |
Is ook te velden uit. Ga naar voetnoot+
Misschien te saem verslonden
Door 't vinnig ongediert,
Als woede honden? Ga naar voetnoot+
6.
Nu wil ik sterven.
Ik mis myn Vee en Bruid.
Mijn hert afkerven. Ga naar voetnoot+
Ik neem een vast besluit
En wil mijn met het swaerd
Hier vellen neer ter aerd.’
Hy heeft sijn hert doorsteken;
Onder de Lindeboom
Is hy bezweken.
7.
‘Ik wil gaen keeren
Of Coridon ontwaekt, Ga naar voetnoot+
Daer ginder veeren.
't Scheint of mijn droefheid naekt.
Eilaes, ik sie de bron.
Daer lag mijn Coridon, Ga naar voetnoot+
Met 't zwaerd nog in zijn sijde.
Moest gy, ô Herder soet,
Om mijn dit lijden?’
8.
‘Ik ben verslonden Ga naar voetnoot+
En door de dood verwond
Met diepe wonden
Om dat ik u niet vond.
Om u heb ik mijn bloet
Gestort uit liefde soet.’
Coridon sluit zijn oogen,
| |
[pagina 59]
| |
Zijn doode mond beklemt,
Zijn hooft geboogen.
9.
‘Myn Herder trouwe,
Sterft gy de dood voor myn,
Dat sal myn rouwe.
Ik leef in sware pijn.
Ik wil op staend voet
Storten myn laeste bloet
En als u Herderinne
Mee sterven om mijn lief,
Uyt zuiver minne.’
10.
Zy heeft genomen
Het zwaerd – wat droeve smert! –,
Heeft het met schromen
Gestoken in haer hert
En viel, daer by die bron,
Neder by Coridon,
Onder de Linde bladen,
Alwaer sy alle bei
De doodsnik laden. Ga naar voetnoot+
11.
De schaepjes dwalen
Alleenig Ga naar voetnoot+ op het veld
Door bos en dalen.
Zy waeren heel ontstelt
En droevig om de dood
Van haer Herder minjoot Ga naar voetnoot+
En hare Herderinne,
Die t' zaem gestorven zyn
Uyt zuiver minne.
|
|