Thirsis Minnewit. Deel 2

Minne-Zang

Wyze: Tranquilles Coeurs

1.
Myn Rozemond vertoont al 't zoet
Der lieve Lente op mond en wangen
Nu zy mijn liefde en leven voed,
Schoon zy myn ⁺ zinnen houd gevangen.
Ik wensch dat mijne vlam, Als my haar mondje kust,

+ Bron: my. De lezing van de editie 1711.

[p. 159]

 

Nooit werd geheel geblust.

 

 

 

2.

 

Opregte liefde heeft geen end,

 

Haar vlammen blijven eeuwig blaken.

 

Hy die den aart der liefde kent,

 

Houd min voor 't opperste vermaaken.

 

Het hart, aan 't hart mijns liefs gehegt en vast gesmeed,

 

Bemint in lief en leed.

 

 

 

3.

 

De roos, hoe geurig, teer en zagt, ⁺

 

Moet voor mijn Rozemondje zwigten.

 

Een zagt gemoed is 't hoogst geagt.

 

Goedaardigheid straalt uit haar ligten:

 

Haar heldere oogen, steets twee zonnen van mijn hart,

 

Genezen mijne smart.

 

 

 

4.

 

Waar 't hart niet harder dan metaal

 

Zo 't zulk een Beeld niet kon beminnen!

 

't Mint alles, zelfs het steen en staal,

 

De Min kan 't wreedste hart verwinnen:

 

Dies is een ziel, zo schoon, zo zagt, zo zoet van aart,

 

Een trouwe liefde waard.

 

 

 

5.

 

O zilvre Vegt, die 't Stigt alom bespoelt,

 

Houd gy myn Roozemond, mijn eenig ziels verlangen?

 

'k Beny u deze vreugd, tot ikze eens mag ontvangen. ⁺

 

Ge ontsteekt mijn vlam, die uwe vloed noit koelt.

+ ‘Hoe…ook.’

+ Tot ik eens dezelfde vreugd mag ontvangen.

[p. 160]

 

6.

 

Dog strektze ⁺ nu een parel aan uw kroon

 

En mag ze uw voor een tijd de prille lente geeven,

 

Terwijl ⁺ zy al 't vermaak bezit van 't lieve leven:

 

Uw eer verdwijnt als zy my zet ten troon.

+ ‘Maar ook al is ze’, etc.

+ ‘Omdat ze immers.’