Thirsis Minnewit. Deel 2

[p. 18]

Min-Gezang en Tegen-Zang

Voys: O Doelwit van de Min

1.
‘Soet Zieltje, daer de Min
Sig zoo volmaekt laet vinden, ⁺
U Oogjes zijn 't waer in
De zielen zich verblinde.
Het schoonst dat men kan vinden,
Zijt gy, ô Engelin!
Doen ik eens u Lipjens drukte,
Ach, wat zoetheit my verrukte: ⁺
Noyt vermaek, Noyt vermaek Scheen oit soo groot
Als 't geen dat ik genoot.

2.
Een Kusjen en geen meer
Wil ik u somtijds vergen.
Mijn lusjes zyn zoo teer,
Ik kanse niet verbergen.
De lusjes die my tergen,
Engelin, die komen weer.
'k Wou wel eens een Kusje steelen
Maer het moest u niet verveelen.
Ach Filis, Ach Filis, Ey, sta mijn toe
Dat ik myn Lust voldoe.’

+ Hetzelfde rijmwoord als in regel 5; corruptie voor ‘binden’?

+ Bron: verrukke.

[p. 19]

Tegen-Zang

3.
‘Schoon dat gy mijn al prijst,
Daar is niet mee te winnen.
Ik bid u doch, verryst, ⁺
En wilt een ander Minnen.
Gy schijnt bedroeft van zinnen
Wyl men u dit Vonnis wyst, ⁺
Want gy kunt mijn niet behagen
Schoon gy Vryde alle dagen.
Daarom keert, Daarom keert En stelt dees Min
Maar vryelijk uyt uw zin.

4.
Gy ⁺ krijgt geen ⁺ Kusje meer,
Wilt mijn niet langer tergen.
Mijn Min die is te teer,
Sy sou sig gaan verbergen.
Wilt ook u lusjens vergen
Dat ⁺ sy komen nimmer weer:
Want dat gy een Kus soud steele
Sal noch kan mijn hert niet veele.
Gy en sult, Gy en sult Oyt dese eer ⁺
Genieten nimmermeer.’

+ Het beeld is dat van de minnaar die geknield ligt.

+ Strikt genomen heeft de regel een dubbele voorslag.

+ De strofe gebruikt tot regel 8 dezelfde rijmwoorden als strofe 2.

+ Bron: een. De lezing van de editie Leeuwarden.

+ Bron: Dan. De lezing van de editie Leeuwarden.

+ Editie De Groot 1710: dese keer.