Thet Oera Linda Bok

Tex Fryas.

Held bêid tha Frya, to tha lesta skilun hja my hwiter sja. Thach thêra allêna mêi ik as fry ka^enna thêr nên slâf is fon ên ôther ni fon sine tochta. Hyr is min rêd.

Sâhwersa thju nêd a^erg sy a^end gode rêd a^end gode dêd nawet mâr ne formüge, hrop tha^en thi gâst Wr.aldas an, men j ne mot-im navt anhropa bifâra alle thinga prvvath send. Tha ik segs to jo mith rêdene a^end tid skil-et wâra, tha modelâsa skilun a^emmar swika vnder hjar a^ejn lêd.

[p. 19]

Fryas tex.

Heil verbeidt de vrijen. Ten laatste zullen zij mij weder zien. Doch hem alleen mag ik als vrij erkennen die geen slaaf is van een ander noch van zijne driften. Hier is mijn raad.

1. Zoo wanneer de nood erg is, en goede raad en goede daad niets meer vermogen, roep dan den geest van Wralda aan; maar gij moet hem niet aanroepen, bevorens alle dingen beproefd zijn. Doch ik zeg u met redenen, en de tijd zal het waar maken: De moedeloozen zullen immer bezwijken onder hun eigen leed.

[p. 20]

2. Wr.aldas gâst mêi ma^en allêna knibuwgjande thânk to wya, jâ thrju wâra far hwat jv fon him noten ha^eve, far hwat jv nith, a^end fara hâpe thêr hy jo lêt an a^enga tida.

3. J ha^ewed sjan ho ring ik helpe lênde, dva al ên mith jo nêston, men ne tof navt til ma^en jo bêden heth, tha lydande skolde jo floka, min fâmna skoldon jvwa nâma utfaga ut-a^et bok a^end ik skolde jo lik vnbika^ennade ofwisa mota.

4. Nim na^emmar knibuwgjande tânk fon jv nêston an, thjus âgath Wr.aldas gâst. Nid skoldej bikrjupa, wisdom solde j bilâka a^end min fâmna skoldon jo bityga fon fâderrâv.

5. Fjuwer thinga send to jvwe not jêven, mith nâma, loft, wêter, lând a^end fjur. Men Wr.alda wil thêr allêna bisittar of wêsa. Thêrvmbe rêd ik jo, j skilun jo rjuchtfêrdiga manna kyasa, tham thju arbêd a^end tha früchda nêi rjuchta dêla, sâ that na^emman fry fon wârka ni fon wêra sy.

6. Sâhwersa thêr a^emman among jo fvnden wa^erth, thêr sin a^ejn frydom vrsellath, tham-n-is navt fon jvw folk: hi is en horning mith basterd blod. Ik rêde jo that j him a^end sin ma^em to tha^et lând utdriva, sêgs that to jvwa ba^ern, thes mornes, thes middêis a^end thes êwendes, til thju hja thêrof drâme thes nachtis.

7. Allera ma^ennalik thêr en ôther fon sine frydom birâwath, al wêre thêne ôre him skeldech, mot ik anda ba^erntâm êner slâfinne fâra lêta. Thach ik rêde jo vmbe sin lik a^end that sinera ma^em vpp êne ka^ele stêd to vrbarnande, a^efternêi hjara aske fiftich fyt anda grvnd to da^elvane, til hju thêr nênen ga^ersha^elm vp waxa ni mêi, hwand aldulkera ga^ers skolde jvw diaroste kvik dêja.

8. Ne grip nâ tha^et folk fon Lyda ner fon Finda an. Wr.alda skolde helpa hjam, sa that-a^et weld that fon jo utgong vppa jvwa a^ejne hâveda skolde witherkvma.

[p. 21]

2. Wraldas geest mag men alleen kniebuigende dank toewijden, ja driewerf, voor hetgene gij van hem genoten hebt, voor hetgene gij geniet en voor de hoop, die hij u laat in angstige tijden.

3. Gij hebt gezien, hoe spoedig ik hulp verleende. Doe al eender met uwen naaste; maar en toef niet tot dat men u gebeden heeft; de lijdende zoude u vloeken, mijne maagden zouden uwen naam uitwisschen uit het boek en ik zoude u als een onbekende moeten afwijzen.

4. Neem nimmer kniebuigende van uwen naaste dank aan, deze behoort aan Wraldas geest. De nijd zoude u bekruipen; de wijsheid zoude u belagchen; mijne maagden zouden u betigten van vaderroof.

5. Vier dingen zijn tot uw genot gegeven, met name lucht, water, land en vuur; maar Wralda wil alleen daarvan bezitter wezen. Daarom raad ik u, gij zult u rechtvaardige mannen kiezen, die den arbeid en de vruchten naar recht verdeelen, zoodat niemand vrij van werken noch van verdedigen zij.

6. Zoo wanneer daar iemand onder u gevonden wordt, die zijne eigene vrijheid verkoopt, die is niet van uw volk, hij is een bastaard met verbasterd bloed. Ik raad u, dat gij hem en zijne moeder uit het land drijft. Zeg dat tot uwe kinderen des morgens en des middags en des avonds, tot dat zij daar van droomen des nachts.

7. Een iegelijk die een ander van zijne vrijheid berooft, al ware de ander hem schuldig, dien moet ik aan den leiband eener slavin laten voeren. Doch ik raad u om zijn lijk en dat zijner moeder op eene kale plaats te verbranden en daarna hunne asch vijftig voet onder den grond te begraven, opdat daar geen grashalm op groeijen moge, want zoodanig gras zoude uw kostelijkste vee dooden.

8. Tast nooit aan het volk van Lyda, noch van Finda, omdat Wralda zoude hen helpen; zoodat al het geweld, dat van u uitging, op uw eigen hoofd zoude terugkeeren.

[p. 22]

9. Sâhwersa tha^et machte bêra that hja fon juwe rêd jefta awet owers wilde, alsa aghat j to helpane hjam. Men kvmath hja to râwande; fal than vppa tham nither lik blixenande fjvr.

10. Sâhwersa annen fon hjam êner jvwer toghaterum to wif gêrth a^end hju that wil, tha^en skolun j hja hjra dvmhêd bitjvtha; thach wil hju toch hjra frêjar folgja, that hja than mith frêtho gâ.

11. Willath jvw svna fon hjara toghaterum, sâ mot j alsa dva as mith jvwa toghaterum. Thach hor tha êna nor tha ôthera mêi witherkvma; hwand hja skoldvn uthêmeda sêda a^end plêga mith fara; a^end drêi thessa by jo heldgad wrde, mêi ik navt longer ovir jo wâka.

12. Vppa minre fâm Fa^esta ha^ev ik min hâp fa^estegth, thêrvmbe most j hja to êremoder nêma, Folgath j min rêd, tha^en skil hju nêmels min fâm bilywa a^end alla frâna fâmna thêr hja folgja; tha^en skil thju foddik na^emer utgâ thêr ik far jo vpstoken ha^ev. Tha^et ljucht thêra skil tha^en êvg jvwe bryn vpklarja, a^end j skilun tha^en êvin fry bilyva fon vnfrya weld as jvwa swite rinstrâma fon tha^et salte wêter thêr a^endelâse sê.

9. Zoo wanneer het mocht gebeuren, dat zij van u raadgeving of iets anders begeerden, zoo behoort gij hen te helpen. Maar komen zij om te rooven, val dan op hen neder als het bliksemende vuur.

10. Zoo wanneer een van hun eene uwer dochteren tot vrouw begeert, en zij dat wil, dan zult gij haar hare dwaasheid beduiden, doch wil zij toch haren vrijer volgen, dat zij dan met vrede ga.

11. Wil uw zoon eene van hunne dochteren, dan moet gij even zoo doen als met uwe dochter. Maar noch de een, noch de ander mag terugkeeren, want zij zouden uitheemsche zeden en gewoonten medevoeren, en zoodra deze bij u gehuldigd worden, mag ik niet langer over u waken.

12. Op mijne dienares Fasta heb ik al mijne hoop gevestigd. Daarom moet gij haar tot uwe Eeremoeder nemen. Volgt gij mijn raad, dan zal zij namaals mijne dienares blijven en alle vrome maagden die haar volgen. Dan zal de lamp nimmer uitgaan, die ik voor u opgestoken heb. Het licht daarvan zal dan eeuwig uw brein verlichten, en gij zult dan even vrij blijven van onvrij geweld, als uwe zoete rivierwateren van het zoute water der eindelooze zee.