Lisette Keustermans
Over David Väyrynen
David Väyrynen (1983) is een jonge stem uit Malmfälten, de streek van de kopermijnen in Noord-Zweden. Het gebied dankt zijn eigenheid aan twee negentiende-eeuwse stromingen die nog steeds doorwerken, de socialistische arbeidersbeweging en het laestadianisme, een strenge variant van het lutheranisme.
In zijn lijvige debuutbundel, Marken (De grond, 2017), bezingt David Väyrynen de oude waarden van Malmfälten, solidariteit, bescheidenheid, werklust en respect voor de natuur en zet ze af tegen de waarden in ‘het zuiden’ (lees Zuid-Zweden), de consumptie-maatschappij met zijn stress en individualisme. Hij werkt intertekstueel, gebruikmakend van oude orale tradities (preken, speeches) en allerhande oude teksten van marxistische citaten over religieuze geschriften tot necrologieën en allerlei lijsten en opsommingen. Het eerste gedicht ‘De stem van de roepende (in de wildernis)’ is naar de vorm een laestadiaanse preek (met een impliciete prediker die doordramt in zinnen die niet altijd goed lopen, soms wegens onderliggende Finse syntaxis). Die preek heeft geen religieuze inhoud, maar bevat ecologisch en socialistisch geïnspireerd gedachtegoed.
Het tweede gedicht, ‘Een monument op het plein’, karakteriseert de doorsneebewoner van Malmfälten, zijn droge humor en zijn mentaliteit gebaseerd op bijbelse en socialistische waarden.
Auteursrechtelijk beschermd