De tempel der zanggodinnen

Gezang.

Vois: De sneeuw met heele vlokken.

't IS thans de moode; jemy!
Op meenig Akademy,

Te worden Kandidaat,

En zonder zich te schamen,
Promoties te beramen,

Eer men het recht verstaat.

Men ziet, thans heele hoopen
Van Kandidaten loopen,

Gants felten by myn zool

Wiens glorie noit verdonkert,
Schoon haar geleertheid flonkert,

Gelyk een doove kool.

Als zy maar op zaletten,
Gestigt na franse wetten,

't Is waar 't geen ik vertel,

Strykades mogen maken,
Voor geblankette kaken,

Dan is 't gewonnen spel.

[p. 46]

 

Dan strekken zy, tot doffers,

 

Voor jeukerige joffers,

 

Elk is een don quichot,

 

En loopen langs de straten,

 

Met al haar frans te praten,

 

Voor ieders een zyn spot.

 

 

 

Dan treden zy als pauwe,

 

Niets kan haar moedt vervlauwen,

 

Op haar partuur parmant,

 

En kakelbonte veeren,

 

En willen gaan passeren,

 

Voor geestig, en galant.

 

 

 

Maar Ach! bedurven tyden,

 

Daar zy de Luy me vlyden

 

Is enkel waan en schyn,

 

Want schoon die trotsche gekken

 

Zich met vernis bedekken

 

Men weet wel wie zy zyn.