De tempel der zanggodinnen

[p. 33]

Damon en Fillis

Stem: Tets moet ik u Laura vragen.

VInd ik u hier spelemye,
In dees heugelyke wye,
Damon bied u aan zyn trouw,
Fillis wilt myn min verzagten,
Hoor myn hare minne klagten,

'k Wens u, tot myn Lieve vrou.

FILLIS.

Meent gy dat ik u zal trouwen,
Hemel! Neen! Ik zal u schouwen,

En ontvluchten uw gezicht.

Zou ik dus myn vrybeid slaken,
My der Liefde Cynsbaar maken,

Damon, Fillis kent haar plicht.

DAMON.

Fillis hoe! Zyn uwe zinnen
Dan der Liefde vyandinnen?

Is de Liefde dan een daat

Waart van God en mensch mispresen,
Neen myn lief en uytgelezen

Neen de min en is niet kwaat.

FILLIS.

Laat de liefde zuiker wezen,
En van Goôn en mensch geprezen,

[p. 34]

 

'k Schou nochtans de zlaverny,

 

'k Lach om al uw minnezangen,

 

't Vogeltje zult gy niet vangen,

 

Neen 't vluite frank en vry.

 

DAMON.

 

Laat u niet door drift mislyen,

 

Min en is geen zlavernye.

 

Neen maar voor een eel gemoedt

 

Zyn het heerelyke zaken,

 

Die van menschen Gooden maken

 

Zoeter dan het zoetste zoet.

 

FILLIS.

 

Al uw Schoon en goelyk praten,

 

Kunnen 't allerminst niet baten,

 

Neen myn zoetert 'k kusch Diaan!

 

'k Zal de min verrukkeloosen,

 

Dorens zyn voorwaar geen roosen,

 

Neen ik bid de vryheyd aan.

 

DAMON.

 

Ach myn schoone zonder vlekken,

 

Kan de zeil steen 't yzer trekken,

 

'k Zal gewis uw door den tydt,

 

Wel de zeivre min doen kusschen,

 

Damon schoone is intussen,

 

Tot uw lieven dienst berydt.