De tempel der zanggodinnen

Gesang.
Tegens de Liefde.

Stem: Naguerre jesle aupres mes brebis.

ô WEgen! vol perikulen en ramp,

Waar op wy vaak omhelsen een doodelyken ramp;

Ten dienst van eidlen waan, geboren door een wind,
Die liefde wort geheten, maar liefdeloos 't oog verblind.

[p. 17]

 

Dus mist men dan, daar men op 't hoogst na tragt,

 

En mits men steeds gaat rennen in een bangen nagt,

 

Bekomt niet als zorg, droefheid en ongeneugt,

 

Dan d'aarde gunt zyn tranen, maar peerlen deelt de deugt.

 

 

 

ô Dwaasheid steets te zoeken met Narcis,

 

't Geen dat, hoewel bevallig, niet dan schauduw is

 

Boot vry met hem uw lust, en veed uw eyver snoot,

 

Gy zoekt een vrolyk leven, maar vind een droeve doot.

 

 

 

Zoo haast als gy uw doelwit hebt na lust,

 

En dat gy recht zult kennen het geen u heeft ontrust,

 

't Verstant keert wederom tot dwaasheid als te voor

 

Baart haat, ontzielt de liefde, ontluystert vreugt en gloor.