De tempel der zanggodinnen


Gezang. Stem: Cest um amant, ouvre la Porte. Indien ooit Maagt haar droevig klagen. ô Liefelyke Bloemmenryen! ô Lustprieelen! die 't gezigt, Wanneer ik 's avonds, onder 't vryen My spiegel in 't behoorlyk ligt. Van Kloris zielbekoorlyke oogen, My tot een ander tempe strekt, 'k Zal u vermelde het vermogen Van haar, die myne liefde trekt. Gints in 't verschiet kunt gy aanschouwen, Het hoef van Bouman, Bouman, die Uyt zwaantje, zyn aanminge vrouwe, Ter wereld bragt een zoon of drie, En eene Dogter, uitgelezen, Zoo schoon gelyk de middagzon, Dees' is, die myne jeugt voordezen, En fieren inborst overwon. Vaak heb ik alle minnaryen, Met uytgelaten drift belagt, Maar nu wort ik, ô Razernye!
[pagina 4]
Op 't allerdeerlykst verkragt. Ik dagt, in 't eerst den band t'ontlopen, Der min, in vollen vaart en vlugt, Maar kragteloos was al myn hoopen, Des storte ik haast in ongenugt. 't Was Kloris, die my bragt in lyen, En myne ziel in minnepyn, Die nimmer hoorde naar myn vrye, Geen quaal zoo bitter daar de myn. Ag! schoone wilt myn pyn verzagten, Verzaak dog uwe afkeerigheid Ey! zalf myn pyn, verhoor myn klagten, Myn gadeloze, en schoone Meydt, Dan zal ik u een kransje vlegten, Van bloempjes aangenaam en schoon, En daar in mirtetelgjes hegten, Tot een aanminge huwlyks kroon.