Twede bedryf.
Eerste tooneel.
Europa, De Nederlandze Maagd, De Zeeve Provincien, Gevolg.
ZYt welkom Koningin, mag ik na lang verlangen,
Op 't heugelyk oogenblik u in mijn tuin ontfangen,
Dank zy den Hemel die u tot my herwaards send.
Is u den handel van mijn Kinderen wel bekend,
De gulde eeuw op nieuws, vertoond zig voor onse oogen
Ik kan de Koopmanschap niet meer voor my gedoogen,
Mijn hoorn die storten eêr veel Koopmanschappe waar,
Maar maakt nu voor myn oog veel rijkdom openbaar,
Stygt Uitrecht, stijgt dus op, maakt u beroemd Hollanders,
Leeft in de plaats van 't vuur in 't goud als Zalamanders;
Vreest 't oorlogs woede niet, nu dat mijn Leeuw steets waakt,
Die 't ronde Godendom, aan u so rijkelijk maakt,
Rampsalig Nederland, wat salu nog gebeuren,
't Geen u op 't onverzienst, het hart van een sal scheuren.
Herdenk het noodlot 't geen dat Vrankrijk wierd bereid,
Dan ach! ik hoor met smart, dat u die ramp verbleid.
Ach! Uitrecht keert weerom, en laat u niet bedriegen,
De dwaazheit die gaat uit, om elk in slaap te wiegen,
Die door bedriegery steets uitgesonden werd.
Herdenk, ô Nederland, wat smert,
Uw 't droevig naberouw sal geeven,
Ik dagt dat ik uw harteweê,
Uw staat, en uw elendig leeven,
Zou dooden, wanneer ik mijn beê,
Aen Jupiter zou op gaan draagen;
Dan ach! ik blyfin on weers plaagen;
En raak nooit veilig op een reê,
Nooit grooter ramp voorheên ik leê.
Wat doet sugten, wat doch schrijen,
Terwijl dat ik hier met mijn reijen,
Steets vrolyk leef, en wel te vreên,
Zal ik na veele oorlogsplaagen,
Mijn hart niet eens in vreugds behaagen
|
|
Auteursrechtvrij