Het groote Tafereel der dwaasheid

[p. *69]

Opkomts, Midden en Geen Eynde van den door trapte Jan Lauw.

Nu Lauw ziet dat de Goude schyven
Verminderen en agter blyven
Haat hy parys gelyk de pest
En neemt syn afscheyd op het lest.
Hy denkt myn maag is vol gelaaden
Myn haaring wil hier niet meer braaden
't Is best dat ik van hier vertrekt
Eer dat men my met slage dekt.
Vervloekte Geldzugt fel gebeeten
Om wees en weeuwen bloed te eeten
Vervloekte vond die snel en gauw
Bedagt is van den booswigt Lauw.
Had hem de Duyvel ingeswolgen
Wanneer dien deugniet heel verbolgen
Syn list bedagt soo had de staat
Nu niet geseten desolaat.
Maar nu het kansje is verkeken
En 't gelt uyt beurs en sak gestreken
Nu wouw men wel om kweet niet wat
Dat men syn gelt en beurs weer hadt.
De hoop op winst die is vervloogen
En als een schim uyt yders oogen
De Dwaasheyt toont nu op het best
Hoet quaad syn meester loont op't lest.
De grootze staat vervloekte nukken
Mag nu haar veeren wel uytplukken
En dryven rouw terwyl
Hoe hoogmoed een den val komt bîen
Soo wel gepraat gedigt geschreven
En saam gelapt en saam geweven
Het blyve dog gelyk men seyt
De Actie kraam is ydelheydt.