Harlekin en Bombario in den Rouw.
WAt ziet men nu de Acties rysen,
Wyl kleine, groote, groene, grysen,
Zig zelfs verheugen aan de Zon.
Nu hoorje niet by heele Troepen,
Van winst, van winst, en Voordeel roepen,
Geen wonder want de Wint is uyt,
En 't Spel geheel en al verbruyt.
Eerst was 't wat heb ik Dukatonnen,
Met d'Acties-Handel al gewonnen:
Maar nu tegens wil en keurs,
't Beroyt Hooft, en een leege Beurs.
Nu wouw men wel dat Acties waren,
Voor al de Drommels heen gevaren,
En dac men ras (schoon droef te moe,)
Geraakte na Jan Stinje toe.
Hierom is 't dat Bombario even,
En Harlekeintje wel bedreven,
Elkaar als trouwe Maats getrouw,
Hier toonen Statiglyk de Rouw.
Nu hoeft men niet op Kas te schryven,
En 't weêr in Banko af te dryven,
Wyl d'Acties blyven sonder tal,
Een Worm die eeuwig knagen zal.
Bombario met al zyn Snoeven,
Trekt uu dikwerf verkeerde Troeve,
En wat hy trekt, of wat hy Speelt,
Hy ziet zig altyd mis gedeelt.
Ja, Harlekeintjes, Potzereyen,
Die houden op, en zyn verscheyen,
Gelyk een Blaas, die met een gat,
Heeft ook in, niet als Wind omvat.
Voorheên was 't vol op met de Baasen,
Maar nu zyn 't omgekeerde Glasen,
Die als men 't naauw en wel bekruypt,
Als Snot door al de Vingers druypt,
De Actie-Pot wort aangestooken,
Maar als hy 't vuur maar heeft gerooken,
Dan Vliegt hy over, en men vint
Al wat hy kookt dat is maar wint.
't Bedrog met al hun Momme Greinsen,
En al die Listen, en 't oud Veynsen,
Heeft nu gedaan, terwyl Zy prykt,
En als een Uyl in Doodts-nood kykt.
De Blaasbalk met hun snor en raasen,
Is lek, is leeg, en uytgeblaasen,
Men kan niet, 't zy dan bly of bang,
De Blaasbalk kreigen aan de gang.
Jan List die Acties hadt Versonnen,
En ligt wel duysenden Gewonnen,
Die Huylt, en zegt 't is nu gedaan,
Wie zou dan weêr na Acties staan.
Merkurius begint t'Ontwaaken,
Terwyl het Monster schynt te kraaken,
En toondt als men voor onregt Pleyt,
Hoe 't Schimmen zyn en Ydelheyt.
Zy beeven als zy van hem hooren,
En schrikken voor zyn wreede toren,
Zy blyven zinneloos en stom,
Op 't melden van zyn magt alom.
Om laag zoo zie je van die Lieden,
Die Directeuren ons bedieden,
Die trots en deftig op gekleed,
Vast Leven van een Aarsmans sweed.
Het Vis Wyf wouw wel mee wat zeggen,
Maar Ootjes die in 't Cyffer leggen,
Wat geven die? wat doen die uyt?
Wat zynze waard? niet eenen Duyt.
Weg met dat wenssen, en dat woegen,
En met dat Eeuwig ongenoegen,
'k Heb niet genoeg; Ik wouw wel meer,
Al is het juyst niet met veel eer.
Foey dat het Goud den Mens doet blind zyn,
En 't blinde Geld hem doet een Kind zyn,
Foey dat hy dit niet eens bedenkt,
't Geen eeuwig Ziel en Lichaem krenkt.
Uyt niet, zyn d'Acties stout begonnen,
Met niet is 't ook weêr afgesponnen,
't Is watje ziet, of niet en ziet,
d'Actie-kraam is enkel niet.
Zie daar voor 't lest, ô Actie-Mannen,
Die tot verdriet zyn aangespannen,
Zie daar is 't al, en, hem byloo,
Niet meer voor uw Bombario.
|
|
Auteursrechtvrij