Bronwater of geneesmiddel voor de Zieke Actionisten
Al wie zyn maag te veel met d'Acties
heeft belaân.
Proeft deez' vergetelbeek; zo zal zyn
kwaal vergaan.
Als iemand over hals en hoofd,
In droeve rampen legt gedompeld,
En ziet zyn geld en schat geroofd,
Daar 't ongeval hem overrompeld,
En plaagt met eindeloos verdriet;
Te meêr, als hy door 't zorg'loos léven,
Daar hy zyn leed vermeerd'ren ziet,
Zig zelf hier af de schuld moet géven,
Kan niets zyn droeve zinnen meêr
Verzagten, en het hart vernoegen,
Als door bezadigtheyt het weêr
Tot de aangenáme rust te voegen;
Hier toe dient de vergetelheid
Van al zyne ongebonde dáden,
Waar door 't gemoed, tot rust geleid,
Zig kan in ned'righeid verzáden;
Zo is 't ook met die geen gesteld,
Die door 't bedrog der Bubbel-winden;
Beroofd zyn van hun goed en geld,
En zig in volle wanhoop vinden,
Daar de een' het staal veegt door zyn strot,
Dien de and'ren in een Strop doet stikken,
Besluitende zyn lévens lot,
Met he nnip van Tergouwse strikken,
Door dolle razerny bestreên,
En Word by 't einde van zyn dagen,
Thans Beul en Hangebast met een,
Daar meester Hans om heeft te klágen
Dewyl hy in zyn Ambagt treed,
Waar of het Voorregt is beschréven,
Met schuimend bloed, en angstig zweet,
Door Koevoet, Zwaard, of Strop gedréven.
Neen Actiehandelaars, schept moed!
Schoon dat gy zyt ontbloot van schyven,
Van eer, van naam, van geld, en goed,
Gy zult uw droefheid ligt verdryven;
En schoon gy zelver oorzaak zyt
Van al uw rampen en elenden,
't Geen u het angstig hart doorsnyd;
En dag en nagt uw rust komt schenden,
Indien gy het Vergetelnat,
Dat uit deez' koele rots komt springen,
En bruiszende ter neder spat,
In plaats van 't schrikk'lyk handen wringen,
Of 't haer te rukken uit het hoofd,
Tot uw herstelling wilt gebruiken,
Dewyl 't de droef heid fluks verdoofd,
En allen rouw van 't hart doet duiken;
Al waard gy ook tot barstens toe
Van eid'le Winden opgeblázen,
Dat gy al heigend', mat en moê,
Niet deed dan roepen, schreeuwen, rázen,
Van pyn in darmen, maag, en buik,
't Geen ik heel ligtt'lyk kan gelóven,
Dewyl gy inde Bubbel-fuik
Door wind en waan zyt overstóven,
'k Verzeker, 't is Probatum est!
Het zal u alles doen vergéten,
Den Wind doen vlocken als de pest,
Die u zo rázend heeft bezéten.
Enkhuizen zal zyn Zandplaat voort
Vergéten, om te doen vergráven;
En Utrecht zal geen enkel woord
Weêr spréken van zyn Vaart, of Háven;
En Purmerent, hoe Assurant,
Zal de Assurantie niet gedenken,
En Alkmaar zal, geheel Contant,
Zyn Wiszels aan een ander schenken,
't Commercieryke Monikendam,
Zal zyn Commercie láten váren,
En 't loff'lyk Muiden, dat meê kwam
Om in de Bubbel-zé te váren,
Niet denken om zyn viszery,
Of 't waar om Baars of Bot te vangen,
In binnewaters, of in 't Y;
Of Naardenzal zig niet omhagen
Met nooit volwéven Wind-fluweel;
Nog Wesep, dat zo wel gelégen
Aan d' oever van de Vegt, geheel
Denkt al de Bubbels op te wégen,
Van Navigatie, nog Tra fiek,
Maar wel van Varkens-handel spréken;
Is nu de wind-negotie ziek,
Zy zal eerlang den moord dan stéken.
Drinkt dan te zaam, van Lethes stroom!
Zo zult ge uw scháde niet gevoelen,
Want déze vogt zal alle schroom
Van 't afgepynigd harte spoelen;
Zo raakt de Windnegotie voort.
Zo word die plaag het best vergéten;
Zelfs haar gedagtenis gesmoord,
En in een nagt-spelonk gesméten,
Waar uit zy eerst is voort gebragt
Ten koste van ontelb're schatten,
Het geen ons Naneefs nageslagt,
Als logens zal voor 't voorhoofd spatten.
Drinkt dan, dewyl u geld is zoek!
Want de opgeworpe Bubbel-héren,
Die hebben het vast in hun broek,
Om nimmermeer iets uit te kéren.
|
|