Het Taelverbond. Jaargang 6

Slaep zacht!
Door Prudens Van Duyse.

‘Myn lieve moeder, schrei zoo niet:

Een engel lacht my aen,

Terwyl hy naer den hemel ziet....

Ach! droogde hy uw traen!

Hy spreidt zyn breede wieken uit

En kust myn kouder wang,

Ik hoor een wondre hemelluit:

- Kom kleine! - suist de zang.

Die engel mint me teêr als gy

En wiegt my zacht in slaep,

Zoo zacht kwam nooit de slaep naby.’

Zyne oogjes sloot de knaep.