Het Taelverbond. Jaargang 4

[p. 550]

Avondgevoel,
door J.M. Dautzenberg.

Wen om struik en lover

De avondscheemring spint,

En met rozentover

Berg en bosch omwindt;

Wen der bloode, bleeke

Maen het licht ontvloeit,

En in hooger streke;

Ster op sterre gloeit;

Wen - ver van 't geflonker -

't Nachtegaeltje zingt,

En zyn stem het donker

Van het bosch doordringt;

Dan vliegt met zyn toonen

Hart en ziel omhoog

Tot waer de englen wonen

Op den sterrenboog.

Dan gevoel ik blyde

D'engen zielenband

Tusschen my en 't wyde

Beter vaderland.