Het Taelverbond. Jaargang 4


Romance, door B. Pelsers. 't Was storm, en schriklyk brandde 't Ontstoken pekelnat; Wanneer een jeugdig meisje Aen d'oever weenend zat: Met natbekreten oogen Zag zy de golven aen; Zy zuchtte, en op haer wangen Blonk menig bittre traen.
[pagina 447]
‘Een jaer van hem gescheiden, Een jaer van bitter wee! Ach! waerom gingt gy, liefste, U wagen op de zee? Hoû op, hoû op met buldren, o Storm, en wees gedwee, Zoo stilt ge in mynen boezem Een feller storm van wee! De koopman zucht om schatten Die hy in zee verloor; Maer ach! wat zyn die schatten By hem dien ik verkoor? Wat is my goed en rykdom, Ja goud of diamant? Die schatten vindt men elders, Myn Willem, in geen land!’ Zoo zuchtte zy en weende En zag de golven aen; Zy klaegde 't aen de winden Wat zy had doorgestaen; Als op de witte golven Een veege lichaem zwom, En stervend zonk zy neder Het was - haer bruidegom.