Het Taelverbond. Jaargang 3

[p. 498]

Lente.

Nog over luttel weken sliepen
De beekjes in het dorre veld;
Maer gistren hoorde ik 't vlietje ruischen
Daer 't zwellend in zyn bedding snelt.
Ik weet niet; 'k voel myn hart ook zwellen,
En voelde 't nooit zoo hevig slaen;
o Annah, 'k denk dat in myn hartje
Een beek welhaest ook zal ontstaen. -

't Is vreemd; maer ook ik voel iets, zuster:
Want heden was ik in den gaerd;
Ik zag hem rond en menig knopje
Vertoonde zich reeds boven de aerd.
Zie, zuster lief, ik voel een werking,
Als in den grond, in my ontstaen;
En ach! ik denk dat ook een bloemken
Dra in myn hart moet opengaen. -

dezelfde.