Het Taelverbond. Jaargang 3

[p. 496]

Wat ik versta.

(Liedje).

Ja de beek is klaer, maer toch
Klaerder oogen ken ik nog;
Sprak my Alfried met een lach,
Daer hy vriendlyk op my zag.
'k Weet niet wat dit woord bediedt;

Waerlyk ja,

Ik versta,

Ik versta het niet.

Ja de sneeuw is blank, maer toch
Blanker voorhoofd ken ik nog;
Sprak my Edmond met een lach,
Daer hy vriendlyk op my zag.
'k Weet niet wat dit woord bediedt;

Waerlyk ja,

Ik versta,

Ik versta het niet.

[p. 497]

 

's Roosjes blos is schoon, maer toch

 

Schooner blosje ken ik nog;

 

Sprak my Karel met een lach,

 

Daer hy vriendlyk op my zag.

 

'k Weet niet wat dit woord bediedt;

 

Waerlyk ja,

 

Ik versta,

 

Ik versta het niet.

 

 

 

'k Min de maegden al, maer toch

 

Min ik u het meeste nog;

 

Zegt my Pieter, stil en zacht,

 

En terwyl hy vriendlyk lacht,

 

Telkens dat hy my ontmoet.

 

Waerlyk ja,

 

Ik versta,

 

Ik versta dit goed.

 

 

 

Hendrik Van den Steene.

Gent.