Het Taelverbond. Jaargang 2

[p. 93]

De gryzaerd en zyn zoontje.

Liedeken.

Gy telt nu byna vyf jaren,
En Papa noemt gy me niet.
Gy slaept in by 't vlaemsche lied....
Dit 's uw vader ook weêrvaren
By gerymel vol crediet.
't Is ook 't vlaemschken van die heeren,
Die zich onderling vereeren,
Vlaemsche Belgen, ja, van naem.

ô, 'T zyn bedroefde tyden;

Doch iets kan my verblyden:

Gy zult die schand niet lyden,

En eens dit ras kastyden,

Echt Vlaming en geen Vlaem.

Jongen, 't gaet hoe langs hoe slechter,
In de letterkramery;
Ook die nyverheid is vry,
Menig is zyn eigen regter
En zyn recensent daerby.
Titels, lauwren, eermetalen
Mogen ze om een werk behalen,
Ter cacographie bekwaem,
En zy toonen ze aen de faem.

ô, 'T zyn bedroefde tyden;

Doch iets kan my verblyden:

Gy zult die schand niet lyden,

En eens dit ras kastyden,

Echt Vlaming, en geen Vlaem.

[p. 94]

 

Gy spreekt beter reeds dan de ezels

 

Droomend van een lauwerbed,

 

Zoo geroemd in de gazet,

 

Zoo geroemd van al de kwezels,

 

En welwaerdig die trompet.

 

Laet die taelbestormers razen;

 

Groei ten geessel van die bazen.

 

Babels toren en hun kraem

 

Gaen, waerachtig, wel te saêm.

 

ô, 'T zyn bedroefde tyden;

 

Maer iets kan my verblyden,

 

Gy zult die schand niet lyden,

 

En eens dit ras kastyden,

 

Echt Vlaming, en geen Vlaem.

 

 

 

'k Nam dit pak zelf op myn schouderen,

 

'k Nam de plak zelf in de hand

 

Voor het vlaemsch gezond verstand:

 

Maer ik voel myn moed verouderen,

 

En niet scherp meer staet myn tand.

 

Groei om dra met stoute handen

 

De ezels aen de kaek te branden....

 

Kent nog Vlaendren dan hun naem

 

Dat de hemel hen beschaem'!

 

ô, 't Zyn bedroefde tyden;

 

Maer iets kan my verblyden,

 

Gy zult die schand niet lyden,

 

En eens dit ras kastyden,

 

Echt Vlaming en geen Vlaem.

 

 

 

Prudens Van Duyse

Feb. 1846.