Het Taelverbond. Jaargang 1(1845)– [tijdschrift] Taelverbond. Letterkundig Tydschrift, Het– Auteursrechtvrij Vorige Volgende De brave man en de booze vent. Een zangstukje. Wie Gode op tyd bedankt en bidt, Zyn naesten blyft beminnen; De deugd houdt voor zyn eenig wit, Op andren nimmer smaelt noch vit, Die komt den hemel binnen; Hy heeft op aerd' het zekerst plan, En is een brave man. Maer hy, die Gode niet gedenkt, En smaelt op vriend en buren; Die d'armen nooit een penning schenkt, Zich blind houdt als de deugd hem wenkt, Die zal het eens bezuren: Hy komt den hemel nooit omtrent, En is een booze vent. Ook hy, die met den pelgrimsstaf, De wereld bly doorwandelt; Aen 't leven dat hem de Almagt gaf, Uit dank verkleefd blyft tot aen 't graf, En regt met ieder handelt; Die mist zyn heil geen halven span, En is een brave man. [pagina 74] [p. 74] Maer hy, die zonde in vreugde ziet, Hier nutloos wil verkwynen; Die laf de wereld eens verliet, En haer een dal van tranen hiet, Dat het my nooit zal schynen; Die heeft Gods inzigt niet gekend, En is een booze vent. Met vreugde ontwaek ik elken dag, En 'k ga met vreugd weêr slapen; Ik slaek zoo zelden wee of ach! Maer 'k loof den Heere wat ik mag, Dat Hy my heeft geschapen. Van 't leven smaek ik wat ik kan, En 'k denk me een brave man. Hy die de schoone wereld Gods, Zoo vol van wonderheden, Aenschouwt gelyk een harde rots, Bestoken van het golfgeklots, Ach! die verstaet geen reden: Die vindt ook niets in 't firmament, En is een booze vent. Zoo lang de zon de lucht doorstreeft, Zoo lang de beek zal vlieten, Zoo lang de druif heur zap ons geeft, Het lachje om 's meisjes lippen zweeft, Moet elk verheugd genieten, Ter eer van Hem, die 't deed ontstaen. En dat is braef gedaen! Th. Van Ryswyck. Antwerpen 1845. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij