Het Taelverbond. Jaargang 1

[p. 157]

Aen de dichters.

ô Onafhankelyke schepperen,
Wilt d'ongekorten vleugel klepperen
In 't eindelooze dichtgebied.
Gevoelt wat God u wil verklaren:
Zyn adem bruist op uwe snaren:
Zyn scheppingskracht doorstraelt uw lied.

't Hoofd met een sluijer overtogen,
Slaet dichtkunst hare aenbiddende oogen
Ten gronde neêr aen 's altaers voet.
De priesterin der oude dagen,
Omsluijerd, de oogen neêrgeslagen.
Stond zoo by 's tempels offergloed.

Prudens Van Duyse.

Kunstgreep.

Wilt ge te samen aen Zonen des werelds en Vromen behagen?

Schilder de wellust, - maer schilder den duivel er by.

Naer Schiller.

De bron der verjonging.

Weet toch, het is geen sprookje, de bron der verjonging, ze springt, ja, Werklyk en immer. En waer? In de dichtende kunst.

Naer Schiller.

De liefhebber.

Daer een vers u gelukt in onze krachtvolle tale

Die voor u dicht, voor u denkt, waent ge reeds dichter te zyn!

Naer Schiller.