Het Taelverbond. Jaargang 1



[pagina 156]
Het roosjen uit de dalen. Een knaepje zag een roosje staen, Een roosjen in de dalen; Zoo liefelyk van stam en blaên, En innig was hy aengedaen, Zyn vreugd was zonder palen. Roosje, roosje, roosje lief, Roosjen uit de dalen! Het knaepje sprak: gy zyt de myn, o Roosjen uit de dalen! Het bloempje zei: dat zal niet zyn, Of ik doe straks door felle pyn, U 't booze feit betalen. Roosje, roosje, roosjen, ach! Roosjen uit de dalen! En 't snoeperige knaepje brak, Het roosjen uit de dalen; Het bloempje weerde zich en stak, Tot dat het, afgemat en zwak, Zyn krachten voelde falen. Roosje, roosje, roosje rood! Roosjen uit de dalen! Th.V.R. Naer Göthe's Heidenröslein.