De plaatsgevonden Kabinetswisseling
Ongetwijfeld is plaatsgevonden hier fout gebruikt; je zou eventueel in een tekst kunnen gebruiken de plaatsgevonden hebbende Kabinetswisseling, maar wie dat zou doen ‘hing zekerlijk den pedant uit’.
Moeten we de verklaring zoeken in de betekenis van plaatsvinden, zoals kollega Sassen meent? Niet als je daarmee bedoelt dat de meeste voltooide deelwoorden met hebben iets in betekenis gemeen hebben tegenover de meeste vd's met zijn (in de bedrijvende vorm, wel te verstaan). Bij die laatste groep zitten wel ondergroepjes als in de slóót geveden en in stukken gevroren met een sterk ‘perfektief’ element, maar dat geldt naar ik meen zeker niet voor alle vd's met zijn tegenover alle vd's met hebben: vgl. bv. ik ben vergeten/ik heb vergeten.
Maar je kunt de verklaring in de betekenis zoeken, als je daarmee bedoelt: de meeste synoniemen van plaatsvinden hebben een vd met zijn:
| de kabinetswisseling is |
tot stand gekomen |
| |
pas gebeurd |
| |
pas geschied |
| |
een feit geworden |
Menig ‘penvoerder’ van menig ministerie streeft naar vervanging van het ‘gewone’ woord dat iedereen begrijpt, door het ‘ongewone’ dat de ‘grotere ontwikkeling’ van de schrijver verraadt, al is het voor de meeste mensen moeilijk of niet te begrijpen.
(Het moet me van het hart dat plaatsgevonden overbodig is.)
Misschien denkt iemand aan het feit dat gevonden + zijn (lijdende vorm) wél mogelijk is (en dus ook: de gevonden verklaring enz.), in tegenstelling tot plaatsgevonden + zijn. Zo ook: is uitgevonden, is teruggevonden. Het is moeilijk om vol te houden dat dit feit geen invloed gehad kan hebben, maar het lijkt me heel onwaarschijnlijk omdat die samenstellingen met vindenniet bij de synomiemen van plaatsvinden horen.
Maar je weet het nooit: wie zal de motieven van een schrijvende ambtenaar ooit doorgronden?
P.G. Paardekooper
Auteursrechtelijk beschermd