Musical
Maar eerlijk is eerlijk: dat zijn stuk voor stuk boeken óver het oude Nederlands, weliswaar gul doorspekt met citaten uit de oude teksten, maar toch zitten die altijd ingebed in een modern vertoog van een verteller die de hele tijd naast en zelfs voor de stof gaat staan, met zijn eigen verhaal. En hij is nogal aanwezig, deze wethouder Hekking. Wie zich nu zou willen laven aan die Middelnederlandse teksten zonder een gids die er de hele tijd doorheen praat, zal in boekhandel en bibliotheek gemeenlijk naar stoffige en smalle plankjes worden verwezen. Het is met de primaire teksten armoe troef.
Nu kan men zeggen: ‘So be it’, en: ‘Wees toch realistisch. Die teksten waren nooit voor ons bedoeld; uiteraard spreken die zevenhonderd jaar na dato niet meer vanzelf.’ En vervolgens is er ook altijd wel iemand die komt met het verhaal van Shakespeare en dat die na zoveel eeuwen wél nog steeds springlevend is. Dat is weliswaar zo, maar vrijwel niemand leest voor zijn plezier diens werk vanuit de leunstoel in een boek. Zijn teksten komen pas tot leven wanneer ze worden opgevoerd.
En dat is nu precies mijn punt. Wij hebben voor de wortels van het Nederlands één kans tot nu toe grootscheeps laten liggen: die teksten vaker laten hóren. ‘Middelnederlands, de musical’ zou je kunnen zeggen - de aanpak die het Middelnederlands van leestot luistertaal zou maken.
Hoogleraar Frits van Oostrom: middeleeuwse teksten nu ook te hóren.
Foto: Iris Vetter