■ Nepsignatuur
Ik schrijf u dit trouwens in mijn eigen, authentieke handschrift. Dat heb ik ook geleerd van die Albert Heijn-broodzakken, waarvan de kalligrafische opschriften ogen alsof ze stuk voor stuk voor u en u alleen geschreven zijn door die echte bakker zelf.
Een sierschrift dat natuurlijk even echt is als de met raffinement vervalste handtekeningen die je soms aantreft op zendingen van loterijen of goede doelen, zo'n ballpointblauwe nepsignatuur van een directeur, onder aan een automatisch gegenereerde bedelbrief.
Maar vreest niet, ik zal u niet vragen om geld, noch tracht ik u loten te verkopen of brood. Ik vraag u slechts om wat liefde en passie en aandacht voor het volgende.
Een van de opvallendste kenmerken van de afgelopen decennia is misschien wel de opkomst van de passie - niet alleen bij de maker van de producten, ook bij de koper ervan. Of scherper gezegd: het verplicht stellen van het in bezit zijn van een passie. Het volstaat niet meer om er slechts een hobby of baan op na te houden.
Nu is passie iets prachtigs zolang die zich spontaan en vrijwillig voltrekt. Maar daar zit 'm de kneep: die vrijwilligheid is verdwenen. Gij zult alles vol passie verrichten, zelfs het tandenpoetsen, zelfs prozaïsche handelingen als brood bakken of brood eten.
Hoe dwingend dit bevel in onze tijd klinkt, is duidelijk zichtbaar op de etiketten van een ander product in de schappen van Albert Heijn, namelijk de flessen wijn van het merk Stormhoek. Deze wijn smaakt ‘intense’, getuige het opschrift, maar is tegelijkertijd ‘unpretentious’ - een wat curieuze combinatie, waar we niet te lang bij stilstaan, want er zijn nog vreemdere zaken aan de hand.
Foto: Onze Taal