■ Sinter Claes
Hanny Veenendaal wees erop dat de klassieker Miracle on 34th Street (1947) een prachtige scène bevat waarin wel een halve minuut lang Nederlands wordt gesproken: Santa Claus zit in het warenhuis Macy's, waar kinderen in de rij staan om Santa te vertellen wat ze voor Kerstmis willen hebben. Op een gegeven moment is er een meisje aan de beurt dat een geadopteerde wees uit Nederland is, een oorlogsslachtoffertje. De adoptiemoeder zegt dat het kind geen Engels spreekt, maar dat ze toch heel graag ‘Sinter Claes’ wilde zien. Er ontspint zich een dialoog:
Santa: ‘Hallo, ik ben blij dat je gekomen bent.’
Meisje (ze schijnt Sandorineke te heten): ‘Oh, oe bent Sint-Niklaas.’
Santa: ‘A, ja zeker’ (neemt het meisje op schoot).
Meisje: ‘Ik wist het wel. Ik wist zeker daddoe het zou begraipen.’
Santa: ‘Natuurlik. Zeg maar wat je zou willen hebben. Van Sinterklaas. Wil je wel voor mij zingen?’
Samen: ‘Sinterklaas kepoentsje, geef waddin main sjgoentsje, geef waddin main laarsje, dankoe sinterklaasje.’
Ze spreken wel met een accent, maar het is goed te verstaan. Een knappe prestatie.