Iktionaire
Communicatie
Jansen, kom binnen. Voor mijn bureau staat een stoel, maar die bied ik je niet aan, zodat je er zometeen zelf om moet vragen.
- Ja, eh, ik wou het even hebben over dat memo.
- Welk memo, Jansen? Ik weet precies over welk memo hij het heeft. Ik wist ook dat hij mij vanochtend te spreken zou vragen om het erover te hebben.
- Eh, dat van gisteren. Over de afdeling Communicatie.
- Juist. Was er iets niet duidelijk? Ik zou gewoon kunnen zeggen: ‘vertel het eens’, maar dat zou de indruk kunnen wekken dat ik een normaal gesprek met hem wil voeren.
- Ja nee, de ínhoud was wel begrijpelijk, maar waaróm u zoiets doet, dat begrijp ik niet.
- En waar staat dat mijn dienstopdrachten gepaard dienen te gaan van een persoonlijke motivatie? Let op hoe ik Jansen nu op het verkeerde been zet door te spreken van een ‘persoonlijke’ motivatie, terwijl hij natuurlijk een zakelijke motivatie bedoelt.
- Eh...
- Kijk, het werkt.
- Ik bedoel, wat heeft het voor zín?
- Ik zeg nu gewoon een tijdje niks en kijk even naar de stoel, om duidelijk te maken dat ik begrijp dat hij graag wil gaan zitten, maar zonder hem uit te nodigen.
- Kan ik gaan zitten?
- O, sure, ga je gang. Op mijn niveau vergeet je dat soort triviale conventies.
- Dank u. Maar meneer Van Dijk, dit kan toch niet?
- Jij hebt het recht om dat te vinden. Vind ik ook altijd wel een leuke. Alsof het om de vrijheid van meningsuiting gaat.
- Ja, maar ik bedoel: welke arguménten hebt u dan?
- Ik heb dat besloten. Nooit een inhoudelijke discussie beginnen. Dat willen ze, maar daar moet je niet in tuinen.
- Dus wij moeten, als enige afdeling van dit bedrijf, voortaan om half drie 's nachts beginnen!?
- Hm. Het is misschien nuttig voor je om te weten dat de mensen die in dit kantoor hun stem verhieven, hier nu niet meer werken. Ik vind dit zelf een erg geestige manier om iemand met ontslag te bedreigen.
- Met alle respect, meneer Van Dijk, maar dit is ridicuul.
- Het is jouw recht om dat te vinden. En mijn recht om daar mijn conclusies aan te verbinden. Je hebt management by speech, management by contract, management by walking around, maar ik ben meer van het management by threat.
- Alle diensten en bedrijven waar wij mee werken beginnen pas om negen uur 's ochtends!
- En? Dat heb ik natuurlijk ook allemaal al bedacht. Sterker: daarom doe ik het. Om hem het werken onmogelijk te maken.
- Zo kan ik toch niet wérken?
- Juist. Dus jij hebt problemen om in dit bedrijf te functioneren? Kijk, zo doe je dat. Arme, arme Jansen.
- Weet u, meneer Van Dijk?
- Zeg het eens, Jansen. Nu weer even de good cop.
- U... ik... ik heb moeite met uw manier van praten.
- Tja. Misschien moet je een werkkring zoeken die beter aansluit bij je voorkeuren. Ook dit vind ik zelf bijzonder geestig. Ja, dit gesprek gaat de goede kant op. Ik voel warempel een erectie opkomen!
- Ja maar... ik wil er alleen maar even over práten!
- Nou, dat hebben we dan nu gedaan. Ik richt mijn blik nu op het computerbeeldscherm naast me en doe alsof meneer Jansen er niet meer is.
- Meneer Van Dijk, zal ik u eens wat zeggen?
- O, ben je er nog, Jansen? Koel blijven nu.
- U bent de allergrootste éíkel die ik ooit ontmoet heb!
- Ha! Ik heb hem! En jij, Jansen, beste man, jij bent... Hèhèhè...
- ... en ik neem nú mijn ontslag!
- ... K*t! Hij is me voor!
- Ha! Da's lullig hè, meneer Van Dijk. Ik was u nét te snel af! En aangezien ik hier nu niet meer werk, neem ik nog graag even de gelegenheid te baat om...
- Ho! Shit! Die man is sterk! Nee, niet het raam! Och j*z*s!
- Rustig maar, meneer Van Dijk. Het is maar zes hoog.
Jan Kuitenbrouwer
Auteursrechtelijk beschermd
