Onze Taal. Jaargang 77

[p. 182]

Redactie Onze Taal
Tamtam

Uitstel pabo-taaltoets politiek twistpunt

In de Tweede Kamer is bezorgd gereageerd op het bericht dat de lerarenopleiding van de Hogeschool Rotterdam de verplichte reken- en taaltoets straks niet in het eerste jaar afneemt maar in het tweede jaar. De Rotterdamse pabo besloot tot het uitstel omdat er anders te veel studenten zouden afvallen. Vooral onder allochtonen is de uitval in het eerste jaar hoog: slechts 30% van hen slaagt voor de toets, en dat terwijl er volgens de hogeschool een schreeuwend tekort is aan allochtone leerkrachten. Maar liefst zeven op de tien Rotterdamse basisschoolleerlingen zijn van buitenlandse afkomst, en van die verhouding is bij het onderwijspersoneel momenteel nog niet veel terug te vinden.

De Tweede Kamerfractie van de VVD vindt daarentegen dat het oneerlijk is ten opzichte van andere pabo's en dat de kwaliteit van de lerarenopleiding hiermee in het gedrang komt: ‘Deze studenten staan tijdens stages al voor de klas, terwijl zij basisvaardigheden nog niet voldoende beheersen. Dat is onacceptabel’, aldus VVD'er Zijlstra in Kamervragen aan staatssecretaris Van Bijsterveldt van Onderwijs. Die liet op haar beurt weten nog steeds achter het uitstel te staan, omdat het om zeer specifieke omstandigheden gaat en het uitstel een tijdelijke maatregel is.

Onze Taal genomineerd voor Sofprijs

De stichting Nederlands heeft het Genootschap Onze Taal uitgeroepen tot ‘sof van de maand’ maart vanwege een artikel in het aprilnummer over ‘catchphrases’ (populaire citaten uit films en reclames), en het persbericht daarover.

De stichting vindt het vreemd dat ‘een genootschap dat zich richt op de koestering van de Nederlandse taal, het kennelijk niet nodig (mogelijk?) vindt in een persbericht met een Nederlandse tegenhanger te komen voor dat in het oog springende leenbegrip’.

Peter Smulders, directeur van Onze Taal, verbaast zich over de nominatie: ‘We hebben vorig jaar juist een oproep gedaan om mooie alternatieven voor catchphrase te verzinnen, maar uiteindelijk hadden alle inzendingen zo hun nadelen: óf ze dekten de lading niet óf ze klonken niet zo goed. Maar we nodigen de stichting Nederlands van harte uit een woord te bedenken dat wél kans van slagen maakt.’ De stichting heeft inmiddels gekozen: lokzin, aandachtsvanger en kreet.

Nieuwe staatssecretaris België nóg slechter in talen

Vorige maand werd in deze rubriek bericht over twee Franstalige bewindslieden uit het nieuwe Belgische kabinet die verplicht naar Nederlandse les werden gestuurd. Een van die twee heeft om politieke redenen zijn ambt alweer moeten opgeven, en is inmiddels opgevolgd door de Waalse liberaal Olivier Chastel. Maar ook diens talenkennis blijkt tegen te vallen. Zijn zwakste punt: het Engels. Zijn portefeuille: Buitenlandse Zaken.

Zijn achilleshiel werd pijnlijk duidelijk tijdens een informele top van de Europese ministers van Buitenlandse Zaken in het Sloveense Brdo. Enkele van Chastels buitenlandse collega's dachten aanvankelijk met een Oost-Europeaan te maken te hebben, die in die kringen in het algemeen kennelijk niet bekendstaan om hun goede beheersing van het Engels.

Een woordvoerder van Chastel heeft laten weten dat de staatssecretaris er inmiddels alles aan doet om zijn Engels te verbeteren. Zijn Nederlands wordt daarbij gelijk meegenomen, want net als bij zijn voorganger is ook het spreken en verstaan van díé taal voor de Waal een probleem.

F-woord wekt woede in Vlaanderen

De slogan die in Vlaanderen kwaad bloed heeft gezet.
Ministerie van Gelijke Kansen

‘Fck hetero's en holebi's, ik ben tolero.’ Met deze slogan wil het Vlaamse ministerie van Gelijke Kansen jongeren aanzetten tot meer tolerantie tegenover homoseksualiteit, maar vooralsnog heeft de actie vooral kwaad bloed gezet. Met name het eerste woord moest het bij velen ontgelden.

Een woordvoerder van het burgerinitiatief ‘Actie (voor het) Gezin’: ‘Nog afgezien van de grove taal in de slogan lijkt de campagne relatievorming tussen twee mensen te reduceren tot de zuiver seksuele verhouding. Aan een warme vriendschaps- of liefdesband schenkt de campagne geen aandacht.’

En volgens Filip Dewinter van het rechtse Vlaams Belang geeft de campagne niet alleen een slecht voorbeeld, maar is die ook beledigend voor jongeren: ‘Alsof alle jongeren in Vlaanderen de hele dag, de middelvinger opstekend, “fuck” en “shit” naar elkaar roepen.’

Verantwoordelijk minister Van Brempt noemt de campagne echter wél geslaagd, en benadrukt in de discussie erover dat het f-woord niet wil verwijzen naar seksuele daden maar dat het zoiets betekent als ‘de pot op met het hokjesdenken’.