Gympen en toeten
Jeno Sebok
Gymschoenen heten in de volksmond van oudsher met een liefkozend verkleinwoordje ‘gympies’. Later kregen we de sportschoenen die wel wat op gympies leken, maar er toch een stuk forser uitzagen: ‘gympen’ dus. Maar met dat woord gympen is iets bijzonders aan de hand.
Bij verkleinwoorden van woorden die op een m eindigen, verschijnt een extra p tussen de m en je: boompje, geheimpje en dus ook gympjes en gympies. Maar hoewel het verkleinende achtervoegsel -je bij gymp dus is verdwenen, is die p opvallend genoeg gebleven. Iets soortgelijks zien we bij toeten. Een dessert heet een toetje. Als het om een groot dessert gaat, kun je dat verkleinwoord niet gebruiken en wordt het toet.
Ik vraag me af of er nog meer van dat soort woorden zijn.