Onze Taal. Jaargang 75

[p. 77]

Hom of kuit
Is ‘I love afstand houden’ een goede boodschap?

Frank Jansen

Er zijn taalkwesties waarover heel verschillend kan worden gedacht. Taalkundige Frank Jansen behandelt iedere maand zo'n kwestie, en nodigt iedereen uit te reageren.

Op de elektronische filemeldingsborden boven snelwegen verschijnen sinds enige tijd boodschappen als ‘I love afstand houden’ en ‘I love stoppen voor rood’. Daar is veel over te doen - zowel over de aard van de boodschap (het lijkt wel reclame!) als over de vorm ervan (waarom dat Engels?). Is dit een geval van goede overheidscommunicatie?

Tegenstander

Deze uitingen hebben een heel andere functie dan het bekende witte verkeersbord met een rode rand waarbinnen het getal 50 staat. Dat is een verbodsbord: harder rijden dan vijftig kilometer per uur mag niet. Het is aan de overheid om te verbieden, als dat in het algemeen belang is. De uiting ‘I love afstand houden’ is verbod noch gebod. Het is een ontboezeming. De schrijver openbaart iets over zijn gevoelsleven. Dat past niet bij de overheid. De ontboezeming is dan ook onoprecht. Het gaat hier - net als in reclameboodschappen - eigenlijk om een aansporing: de automobilist wordt geacht deze gevoelens over te nemen. En daar wringt volgens mij - meer dan in die onoprechte, indirecte formulering - de schoen. Het is niet aan de overheid om aan te sporen; die moet grenzen stellen en bewaken. Automobilisten moeten afstand houden, ook al hebben ze daar nog zo de pest aan.

‘I love afstand houden’: ook in stickervorm

Maar er wringt meer. De zin begint met het onderwerp en het werkwoord in het Engels, en eindigt met het lijdend voorwerp in het Nederlands. Waarom dat Engels? En waarom die mengtaal? Natuurlijk gebeuren zulke dingen constant als tweetaligen informeel met elkaar spreken. Maar doet de overheid er verstandig aan zoiets over te nemen in haar officiële schrijftaal? En ten slotte een detail. Je leest het werkwoord love en je denkt aan houden van, met dat voorzetsel van erbij. De zin schuurt een beetje omdat je iets ‘van-achtigs’ mist tussen ‘love’ en ‘afstand’.

Voorstander

Wat willen we nu eigenlijk: dat door ons egocentrische gejakker de snelweg het morele equivalent van het open riool blijft? Of dat we tot inkeer komen en terugkeren naar de goede manieren, waardoor het rijden in Amerika bijvoorbeeld zo'n verademing is? ‘I love afstand houden’ is een populaire campagne met een aandachttrekkende, speelse uitstraling. Laten we hopen dat die een beetje succes heeft. In ieder geval mogen we blij zijn dat de overheid ook snapt dat je meer vliegen met stroop vangt dan met azijn.

Dan de inhoud. We kunnen nu eenmaal niet alles vangen in geen verboden. Afstand houden is daarvan een goed voorbeeld. Hoeveel afstand precies gewenst is, is afhankelijk van de weg, het weer, de drukte. Kortom, het is onmogelijk om de minimumafstand in de wet op te nemen terwijl het toch nodig is dat mensen daarvoor gevoelig gemaakt worden. Daarvoor is een aansporing op zijn plaats.

En ten slotte de vorm van de slagzin. Ja, die is een tikkeltje vreemd. Maar zo blijft de haastige lezer er wel iets langer bij stilstaan en krijgt de boodschap een kans om tot hem door te dringen. En slagzinnen moeten kort zijn, zeker op een bord langs de snelweg. Voor ik houd van zijn bijna twee keer zoveel tekenplaatsen nodig als voor I love. Wat is het Nederlands toch omslachtig. Het eist een voorzetsel, zelfs tussen de liefde en haar object!

Wat vindt u ervan? Is ‘I love afstand houden’ een goede boodschap?

Geef voor 20 maart uw mening op onze website: www.onze-taal.nl/homofkuit. Of stuur een briefkaart met ‘“I love afstand houden” is een goede boodschap’ of ‘“I love afstand houden” is geen goede boodschap’ naar de redactie van Onze Taal, Raamweg 1a, 2596 HL Den Haag. In de volgende aflevering de uitslag.

Uitslag vorige stemming

Moet de benaming negerzoen voor de bekende chocoladetraktatie verdwijnen? Over dit probleem hebben meer dan zeshonderd mensen zich uitgesproken. En nog nooit was u het zo met elkaar eens: slechts 15 inzenders (2,4%) wijzen negerzoen af, tegenover een overweldigende meerderheid van 603 (97,6%) die eraan hecht.

Er is kennelijk weinig overlap tussen de doelgroep van de Stichting Eer en Herstel Betalingen Slachtoffers van Slavernij in Suriname en die van het Genootschap Onze Taal.