Onze Taal. Jaargang 73

[p. 282]

Gedicht voor Onze Taal

Maandelijks ruimen we een plaats in voor gedichten: speciaal voor Onze Taal geschreven poëzie over taal en alles wat daarmee samenhangt.

Dit keer een gedicht van Rob Schouten (1954). In 2001 ontving hij de Herman Gorter-prijs voor zijn bundel Infauste dienst-prognose. De opvolger daarvan, Apenlier, verscheen begin dit jaar bij De Arbeiderspers.

Kanaäns

O mijn paplepel bijbel van Babel,
al sprak ik alle talen maar
die van Kanaän niet, ja ik ware,
nou niet overdrijven, maar niet
die hier nu, door ontferming bewogen
bij het zien op tv der heerscharen,
denkt ‘maak hen als een werveldistel,
als kaf voor de wind.’

Werveldistel wablief? Behemoth?
De Gittiet? Goedertieren?
Ja, hoe snap ik het vrouwtje voor wie
de kerkgang al geslaagd was
als dominee ‘Mesopotamië’ zei.
O, het werk Zijner handen,
Volapük van mijn jeugd,
toen taal nog vanzelf sprak. sela.

Rob Schouten