Boustrofedon
Fonetisch gezien is het Atlantisch voor ‘Indo-Europeanen’ dan misschien een makkelijke taal, de grammatica ervan heeft Okrand bewust willen laten afwijken van de Indo-Europese talen, en dan vooral van het Engels. De taal kent achtervoegsels met voor het Engels ongewone functies, en de woordvolgorde is geheel anders.
Zo staat het gezegde meestal achter in de zin (en de hulpwerkwoorden helemaal achteraan), en worden bijvoeglijke naamwoorden achter het zelfstandig naamwoord geplaatst. Verder maakt het Atlantisch geen gebruik van voorzetsels maar van achterzetsels.
Ook het Atlantische alfabet moest een voorloper van andere schriftsoorten lijken. De ontwerpers (Okrand en een groep Disneytekenaars) bestudeerden het Grieks, het Fenicisch en verschillende Aziatische schriften, en produceerden toen een alfabet van 29 tekens waarvan de klankwaardes grotendeels overeenstemmen met die van de 26 letters van het Latijnse alfabet, plus tekens voor de sj-, th- en tsj-klank. Bovendien werden tekens voor de cijfers nul tot en met negen ontworpen. Het Atlantisch wordt overigens geschreven in een schriftvorm die bekendstaat als ‘boustrofedon’. Hierbij wordt de eerste regel van links naar rechts geschreven, de tweede van rechts naar links, de derde weer van links naar rechts, enzovoort. Een aardige vondst, want de golfbeweging in het schrift symboliseert aldus de verbondenheid van Atlantis met het water, waar het eeuwen geleden door verzwolgen is.
Atlantis, the lost empire gaat op 15 november in Nederland in première. Informatie over het Atlantisch is te vinden op de websites www.langmaker.com/atlantean.html en http://brad.tcimet.net/atlantean/index.html.