Onze Taal. Jaargang 70

[p. 97]

Tamtam
Redactie Onze Taal
Taalberichten

‘Taalverdediging’: extreem-rechtse werkgroep

‘Het gehele openbare leven in Nederland dient zich in het Nederlands af te spelen’; ‘Er dient gestreefd te worden naar het behoud van het Nederlands taalgebied. (Hiertoe worden ook de landen gerekend waar Afrikaans gesproken wordt)’; ‘Spreek Nederlands als U in ons taalgebied woont!’ In de afgelopen anderhalf jaar stuurde de Werkgroep Taalverdediging enkele honderden mensen in Nederland af en toe een nieuwsbrief waarin dit soort meningen werden verkondigd.

De Werkgroep Taalverdediging is een afsplitsing van de Werkgroep Onnodig Engels, waaruit later de Stichting Natuurlijk Nederlands voortkwam. De laatste is een bonafide gezelschap van mensen die zich zorgen maken over de invloed van het Engels op het Nederlands, en daarom onder andere een woordenlijst met Nederlandse alternatieven voor Engelse leenwoorden verspreiden. ‘Taalverdediging’ is echter een stuk radicaler. Volgens onderzoekers Gerard Dekker en Willem Hart van de Antifascistische Onderzoeksgroep Kafka bestaat de leiding van deze groep zelfs voornamelijk uit mensen die banden onderhouden met extreem-rechtse organisaties als de Centrum-Democraten en het Nederlands Blok. Tijdens de IJzerbedevaart in het Vlaamse Diksmuide in augustus 2000 stond volgens de onderzoekers van Kafka ‘tussen de standjes van fascistische clubs als de Viking Jeugd Vlaanderen en Were Di nu dus ook een standje van Taalverdediging’.

Er zijn andere uiterst rechtse clubjes die zich met de strijd tegen het Engels bemoeien. Begin februari deelde een groepje studenten folders uit bij het ‘Congres Engels’, waarin zij opkwamen voor het recht om universitair onderwijs te volgen in het Nederlands. De studenten bleken afgevaardigden te zijn van het ‘Landelijk Actieplatform Nationalistische Studenten’ - een organisatie die zich op haar eigen website zegt in te zetten ‘voor volk en vaderland’.

(Marc van Oostendorp)

Bronnen: www.antifa.net/kafka/taalverdediging.htm; persbericht Landelijk Actieplatform Nationalistische Studenten

Duitsers willen ‘Sprachpolizei’

Niet alleen in Nederland, maar ook in Duitsland klinken de laatste tijd veel klachten over de vermeende overdadige invloed van het Engels. Bezorgde Duitsers noemen hun taal tegenwoordig spottend ‘Denglisch’: ‘Deutsch’ met een flinke scheut ‘Englisch’. Bekende Duitse schrijvers en politici uit alle partijen roepen om een ‘Sprachpolizei’, die de taal zou moeten zuiveren van woorden als airbag, software en meeting point. Ook Big Brother, de naam van het bekende Nederlandse tv-programma, moet het ontgelden.

Tot degenen die zich zorgen maken om het Duits behoren onder anderen parlementsvoorzitter Thierse (‘Het is steeds moeilijker te verdragen hoe de taal wordt verprutst’) en president Johannes Rau (‘Het gebruik van niet-Duitse woorden is onnozel en dom’). Verder waarschuwde de schrijver Günther de Bruyn voor een tweedeling van de maatschappij: ‘Alleen de goed opgeleide toplaag kan nog Duits spreken. De taal wordt geruïneerd.’ Dit klinkt allemaal vrij radicaal, maar De Bruyn en enkele van zijn collega's onderstrepen dat hun strijd niets te maken heeft met een opnieuw ontwakend nationalisme.

Op al deze uitspraken werd gereageerd door mensen die wat milder gestemd zijn. Deze ‘multiculturelen’, zoals het dagblad Die Welt deze groep noemt, vinden dat het Duits niet ‘verloedert’ door buitenlandse invloeden, en een ‘Sprachpolizei’ is volgens hen dan ook overbodig. De gekleurde Duitstalige rapper Torch is zo'n ‘multicultureel’. Hij spreekt namens vele jonge popmusici en schrijvers als hij het ‘stijve bureaucraten-Duits’ veroordeelt: ‘Als men mij voorschrijft welke woorden ik mag gebruiken, rap ik alleen nog in het Turks.’

Bronnen: www.ad.nl, archief; www.spiegel.de, 14-2 en 21-2-2001

Vlaams Parlement tegen afkortingen

‘IBO, PIP, PEP, MER, VOI... Welke geheimtaal is dit? Blijft onze taal wel toegankelijk voor iedereen?’ Riet Van Cleuvenbergen van de Christelijke Volkspartij in het Vlaams Parlement vreest dat veel burgers - maar ook de parlementsleden zelf - geen wijs meer kunnen worden uit het stijgende aantal afkortingen en letterwoorden dat in de politiek gebruikt wordt. Áls mensen al weten welke wet of organisatie met een bepaalde afkorting wordt bedoeld, hebben zij er volgens Van Cleuvenbergen vaak geen idee van waar de letters precies voor staan - iets wat alleen met de grootste moeite achterhaald kan worden, want verklarende woordenlijsten ontbreken bij de Vlaamse overheid. En wat het allemaal nog verwarrender maakt: verschillende begrippen hebben soms dezelfde afkortingen. Zo staat IBO de ene keer voor ‘Initiatieven Buitenschoolse Opvang’ en de andere keer voor ‘Individuele Beroeps Opleiding’.

Om de taal van de overheid wat toegankelijker te maken, diende Van Cleuvenbergen een voorstel van resolutie in. Hierin vraagt zij de Vlaamse regering om geen nieuwe onduidelijke, ondoorzichtige of overbodige afkortingen meer in te voeren, een verklarende lijst samen te stellen die voor iedereen toegankelijk is, en de afkortingen in teksten van de Vlaamse overheid waar mogelijk te vermijden. De parlementsleden stemden unaniem in met het voorstel, dat nu aan de Vlaamse regering wordt toegestuurd.

Bron: persbericht CVP-fractie in het Vlaams Parlement