● Ingeburgerd Engels
Het eerste probleem heeft te maken met de wisselende ouderdom van de Engelse indringers. Tram, tractor en tunnel zijn onmiskenbaar ooit de Noordzee overgestoken, maar iedereen is er inmiddels zo aan gewend geraakt dat we ze niet meer willen missen. Daarom werd het ‘oude Engels’ gescheiden van het ‘nieuwe Engels’, waarbij we als scheidsrechter de laatste druk van de grote Van Dale (1992) hanteerden. Stond een ingezonden woord daarin, dan deed het verder niet mee. Hierdoor viel maar liefst de helft van de inzendingen af, zoals camping, horror, manager, privacy en shop. We waren overigens verrast dat sommige woorden al vóór 1992 door Van Dale gesignaleerd waren, bijvoorbeeld booster, glossy en hairstylist. Maar protesteren tegen de scheidsrechter past natuurlijk niet.
Een tweede type inzendingen waarmee we niet goed uit de voeten konden, betreft teksten die geheel in het Engels gesteld waren. Het ging hier vooral om personeelsadvertenties. Natuurlijk vinden wij het ook mallotig als de KLM in het blad van de Amsterdamse universiteit Engelstalige personeelsadvertenties zet, maar het probleem is wel dat we er meestal geen kijk op hadden wie precies de doelgroep vormden.
Je kunt je badkamerwinkel natuurlijk gewoon ‘badkamerwinkel’ noemen, maar ‘Bad Design’ maakt wel even wat meer indruk. Hoewel ...
Foto: Ab Wagenvoort
Om dezelfde reden moesten we ook de buitenlandse firmanamen buiten beschouwing laten. Dat gebeurde bij namen als Footlocker wel met tegenzin. Hoevelen zullen zo'n naam lezen als ‘voetlokker’? En hoeveel anderen zullen er nooit een stap binnen zetten door de associatie met de klassieke ijzeren bal waaraan gevangenen werden gekluisterd?
Al bij de eerste bestudering bleek dat veel inzendingen Engelse uitdrukkingen op de korrel namen, en daarom zullen we daar apart aandacht aan besteden. Maar nu eerst iets over de woorden.