Tamtam
taalberichtentaalberichtentaalberichtentaalberichten
Nieuwe lijst buitenlandse aardrijkskundige namen
Hoe schrijf je Ruanda? En Kenia? En noem je een inwoner van Guatemala nu echt een Guatemalteek? Het antwoord op deze vragen is niet te vinden in het Groene Boekje. De schrijfwijze van buitenlandse aardrijkskundige namen is niet wettelijk geregeld, dus de officiële Woordenlijst zwijgt erover. Voor wie toch enig houvast zoekt; gaf de Nederlandse Taalunie onlangs het boek Buitenlandse aardrijkskundige namen in het Nederlands uit, verschenen bij Sdu Uitgevers. Het vermeldt van alle landen ter wereld de naam, de officiële naam, de naam die in het land zelf wordt gebruikt, het bijvoeglijk naamwoord, de naam van de hoofdstad en de inwoneraanduiding. Bovendien geeft het de vernederlandste vormen van ‘belangrijke steden, regio's en andere geografische entiteiten in het buitenland’.
Dat is mooi, allemaal. Maar er is ook wel iets anders over te zeggen. Bijvoorbeeld dat dit al de vierde min of meer officiële lijst sinds het begin van de jaren tachtig is. Je zou je dus kunnen afvragen of deze nieuwe uitgave de verwarring niet eerder groter dan kleiner maakt. Neem nu Ruanda. Volgens de Lijst van landennamen (Staatsuitgeverij, 1980) was het Rwanda, de ANP-publicatie Schrijfwijze van buitenlandse namen (Staatsuitgeverij, 1987) vond dat ook, maar in 1993, toen de Taalunie de Lijst van landnamen had uitgebracht, moesten we gaan wennen aan Ruanda. En de nieuwe lijst? Die geeft weer Rwanda.
Het nieuwe overzicht is ook niet echt compleet. Natuurlijk is het ondoenlijk ieder vlek op aarde te vermelden, maar er zijn vast wel mensen die willen weten hoe je bijvoorbeeld Goražde precies spelt (Gorazde? Gorasde? Gorašde?). Onder ‘Bosnië-Herzegovina’ wordt geen enkele ‘stad, regio of andere geografische entiteit’ vermeld, wat volgens de inleiding inhoudt dat de ‘in het bronland geaccepteerde’ vorm moet worden gebruikt. Maar hoe weet je wat die vorm is als je geen Bosnische atlas bij de hand hebt?
Zoals gezegd valt de spelling van buitenlandse aardrijkskundige namen buiten de wettelijke regeling. De overheid en het onderwijs zijn daarom niet verplicht deze nieuwe lijst te volgen. Hij wordt ‘aanbevolen door de Taalunie’, verder gaat men niet.