● Toptien?
? In navolging van Van Dale (1992) schreef ik altijd top-tien, met een koppelteken. In het nieuwe Groene Boekje vind ik echter toptien. Nu ben ik best bereid dat streepje te schrappen, maar tot mijn verbazing geeft Van Dale in de nieuwe spelling (1995) nog steeds top-tien. Wat is nu de beste schrijfwijze?
! De verschillen tussen Van Dale en het nieuwe Groene Boekje zijn inderdaad soms verwarrend. Ze zijn ontstaan doordat de medewerkers van Van Dale aan de nieuwe versie van dit woordenboek werkten voordat zij de inhoud van de woordenlijst van het Groene Boekje hadden gezien. Zij kenden weliswaar de Leidraad, maar die bevat alleen een uitleg van de spellingregels.
Omdat het Groene Boekje nu eenmaal de enige officiële woordenlijst is, is vanaf 1 augustus 1996 toptien de officiële schrijfwijze van dit woord. Toch vinden wij de ‘oude’ spelling top-tien eigenlijk juister, omdat de schrijfwijze toptien suggereert dat de klemtoon op de eerste lettergreep ligt (net als bij tóphit en tópmodel). Maar we zeggen niet tóptien; zowel top als tien krijgt klemtoon. Het streepje in top-tien drukte deze gelijkwaardigheid goed uit.
Waarom is het dan toch toptien geworden? De meeste taalgebruikers hebben het streepje blijkbaar niet meer nodig. Wolters' Koenen (1992) vermeldt al topdrie. Blijkbaar zijn samenstellingen als tophonderd, toptien en topdrie zo ingeburgerd dat ze ook zonder streepje goed worden uitgesproken. Wij volgen daarom toch maar het Groene Boekje en schrijven toptien.