Taxidansen
C. Kostelijk - Heiloo
‘Danseres’, zei ik. ‘Jij bent een danseres...’ (...)
‘Dansen met mannen’, zei ze. ‘Bij wijze van gezelschap.’
‘Ik wist niet dat dat bestond.’
‘Het bestaat. Taxidansen heet het.’
Deze dialoog treft men aan op blz. 175 van de roman van Marcel Möring, Het grote verlangen (1992).
Dat dit taxidansen - het voor geld met mannen dansen - in onze taal zou verschijnen, kon niet uitblijven. In het Frans, Duits en Engels was in de jaren tachtig al het zelfstandig naamwoord taxidans bekend in de serie vertaalwoordenboeken van Van Dale, en de vormen taxi-girl en taxi-dancer.
Nog geen werkwoord in het Nederlands dus. Maar wat niet is kan nog komen. De danseres heeft hiervoor goede argumenten. ‘Ik zeg niet dat het de beste baan is die ik ooit heb gehad, maar hier bepaal ik wat ik wel en niet wil. En het is alleen dansen, niets anders.’ (blz. 176) ‘Het is eigenlijk triest. Ze kopen niet eens liefde. Ze kopen de illusie van gezelschap.’ (blz. 178)
Auteursrechtelijk beschermd