Opvallende resultaten
De belangrijkste resultaten staan samengevat in tabel 2. Om de leesbaarheid van de tabel wat te vergemakkelijken heb ik de vierpuntsscores omgezet in een procentschaal, waarbij 1 dus overeenkomt met ‘niet erg’, 33 met ‘gering’, 66 met ‘erg’ en 100 met ‘zeer ernstig’:
Tabel 2: Beoordelingen
|
CATEGORIE |
BEOORDELING |
1. g/ch-verwisselingen |
84 |
2. medeklinkerteken te weinig |
82 |
3. spreektaal/dialect |
81 |
4. verwisseling van ei/ij en au/ou |
75 |
5. gelijkvormigheid bij znw. |
66 |
6. werkwoordspelling |
62 |
7. klinkerteken te veel |
59 |
8. bastaardwoorden |
44 |
9. tussenklanken |
35 |
Uit deze tabel blijkt dat fouten tegen vier categorieën het predikaat ‘ernstig’ krijgen:
- g/ch-verwisselingen
- weglating van een medeklinkerteken op het eind van een gesloten lettergreep (bloken i.p.v. blokken)
- spreektaalfouten
- etymologiefouten (verwisseling van ei/ij en ou/au).
Fouten in bastaardwoorden en fouten bij het schrijven van tussenklanken worden mild beoordeeld. Een middenpositie nemen twee categorieën in die spellinghervormers vooral willen veranderen: gelijkvormigheid en analogie bij zelfstandige naamwoorden (paart) en werkwoorden (vint).
Is er verschil in oordeel tussen de groepen proefpersonen? Er blijken drie ‘controversiële’ categorieën te zijn. Het meest controversieel was de categorie ‘werkwoordspelling’. Deelnemers met een hoog opleidingsniveau (universitaire docenten en studenten) vatten werkwoordsfouten ernstig op, terwijl de lager opgeleiden (mavoleerlingen en huisvrouwen) op dit punt juist extra mild bleken te oordelen. Bij de categorieën ‘bastaardwoorden’