Zure regen: niet zuur, geen regen
J. Gosler - Den Haag
Iedereen kent de term zure regen en stelt zich er iets bij voor. Voor de meesten is het gewoon verontreinigde regen. Sommigen weten dat zuur slaat op de zuurgraad van dit regenwater, die veel hoger is dan van normaal hemelwater.
In de grote Van Dale (1984) vindt men de volgende omschrijving (onder regen): ‘zure regen: regen waarin door luchtverontreiniging zwaveldioxyde is opgenomen en die zeer schadelijk is voor de ecologie’. (De definitie van zure regen onder zuur luidt overigens weer heel anders.)
Deze definitie legt een behoorlijke beperking op. Intussen heeft de term geleidelijk een andere inhoud gekregen, vooral in het taalgebruik van ambtenaren. Dat zure regen ook ruimer kan worden opgevat, blijkt uit een brochure van het ministerie van VROM (maart 1985), waarin wordt gesteld dat zure regen eigenlijk een benaming is die het probleem niet volledig weergeeft. Het feitelijke probleem is de verzuring van het milieu, door het neerslaan van verontreinigende stoffen uit de lucht. Deze stoffen kunnen zowel in droge vorm neerslaan als in natte vorm, dus opgelost in regen, hagel, mist en dauwdruppels.
Een jaar later (medio 1986) voegt VROM nog een uitbreiding aan het begrip toe, namelijk: ‘fotochemische luchtverontreiniging’ die (niet zure) schadelijke stoffen oplevert. In een advertentie (april 1986) verklaart het ministerie: ‘Deze luchtvervuiling vatten we samen onder het begrip zure regen.’ We zijn er nu dus achter, dat ‘zure regen’ niet alleen regen is, maar dat het hier ook droge stoffen betreft. Deze stoffen behoeven zelfs niet zuur te zijn! Voorts blijkt het niet alleen regen te betreffen, maar ook hagel, mist, dauwdruppels en andere vormen van neerslag. Het behoeft zelfs geen neerslag te betreffen!
Van Dale Lexicografie laat ons weten, dat de volgende druk zich waarschijnlijk zal aanpassen aan de ‘algemene opvatting’.
En zo is (een vorm van) luchtvervuiling dan uiteindelijk geworden (of moet het zijn: verworden?) tot zure regen. Terecht?