De plekgekte
J. van Zijst - Barendrecht
Velen lijken momenteel door een vreemde manie te worden beheerst, de plekgekte. Het woord plek wordt voortdurend daar gebruikt waar men normaal het woord plaats zou verwachten. Een bloemlezing: plek zat; hij eindigde op de eerste plek; hij is niet op zijn plek; onvoldoende parkeerplek; op zijn plek zetten; plekken in de wet; er moeten meer speelplekken komen. Een uitzondering vormt het woord werkplek, waarvan men kan zeggen dat het in een behoefte voorziet naast het woord werkplaats. Ter plekke echter, vroeger een speelse variant, is tegenwoordig ook al afgekloven.
Wat een eenheidsworst maakt men door dit modieuze gedoe toch van het Nederlands! Wie zich wil onderscheiden, bezige het woord plaats: hij zal opvallen door origineel taalgebruik!
Auteursrechtelijk beschermd