Onze Taal. Jaargang 54
(1985)– [tijdschrift] Onze Taal– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 48]
| |
PCUdB■ Daar waren we dan weer. ■ Een lezer of lezeres van mij onbekende identiteit vraagt of er iets kan worden gedaan aan de ‘nieuwe’ uitdrukking voor wat betreft. ■ Meermalen reeds heb ik hier mijn schrijfje over gedaan, en we kunnen alleen concluderen dat dit niet geholpen heeft. ■ Wat voor wat betreft betreft ben ik dus uitgesproken, alleen ben ik het niet eens met de inzender dat de uitdrukking een contaminatie zou zijn van voor zover en wat betreft. ■ Van Dale's verklaring van gallicisme ligt meer voor de hand, daar voor zover en wat betreft helemaal geen gelijkwaardige uitdrukkingen zijn wat de taalkundige kant van de zaak betreft. ■ Dezelfde schrijvende (om het sekseprobleem maar eens elegant te omzeilen) constateert ook dat iedereen tegenwoordig ja dat is zo zegt in plaats van dat is juist ■ Hij of zij vraagt zich af of dat gebruik dat volgens haar of hem vooral in parlementair taalgebruik voorkomt te verklaren is uit deftigdoenerij. ■ Thans breekt mij eigenlijk de klomp. Wat is er nieuw aan dat is zo? En waarom zou dat deftiger zijn dan dat is juist? ■ Goed, ik zei het al, daar waren we dan weer. ■ Sportverslaggevers zijn bekend om hun bloemrijk taalgebruik en bonte stijlbloemen. U weet het, bij mij maakt men het niet gauw te bont, en zo had ik er dan ook helemaal geen moeite mee dat in het kader van de meest recente Elfstedentocht een sportrapporteur gewag maakte van de analen van de historie. ■ Ik hoop vurig dat de corrector analen laat staan zoals het hier staat, anders is de grap weg. Analen dus. Geen enkel probleem te mijnent. ■ Ik stel mij voor dat via de analen der historie ons opening van zaken wordt verschaft en wij in menige opengetrokken beerput nader inzicht krijgen. ■ Ik kan het maar niet laten, u nogmaals te zeggen daar waren we dan weer. ■ Een aantal maanden geleden heb ik betoogd dat in sommige situaties daar waren we dan eigenlijk betekent hier ben ik dan. ■ Een lezeres (ik neem tenminste aan dat de Mv. in Mv. J. Atkins een aanduiding is van de titel mevrouw en niet van het begrip meervoud) neemt de moeite de redactie uit te leggen dat die uitdrukking nog helemaal zo vreemd niet is. ■ Ik bedank haar bij dezen vriendelijk voor de exegese die ze van het zinnetje geeft, niet helemaal correct, dat niet (zo heeft het gebruik van de verleden tijd waren niets te maken met het feit dat wij een tijdje hebben moeten wachten, maar eerder met de omstandigheid dat verwezen wordt naar een kennelijk eerder gemaakte afspraak, die in het bewuste geval helemaal niet gemaakt is, zodat de onbekende bezoeker die daar waren we dan zegt, terecht van imponeergedrag beschuldigd mag worden), maar vooruit, de bedoeling is goed. ■ Maar waarom gaat zij zo tekeer tegen mijn voorstellen aangaande de introductie van de woorden onderschrijden en onderdrijven? Misschien is de geachte lezeres er niet van op de hoogte dat de redactie mij deze achterpagina alleen laat vullen omdat zij bang is dat mijn taalverderfelijke voorstellen anders de voorpagina's van dit eerbiedwaardig blad zouden halen. ■ Hoe dan ook, Mw. Atkins schrijft dat ze het woord onderdrijven op geen enkele manier te verdedigen vindt. Dat lijkt me nu overdreven. ■ Ik kan me voorstellen dat het woord meer tegens dan voors (of is het voren) heeft, maar een paar vorens kan ik toch wel noemen, waarbij ieder zelfde tegens maar moet zoeken. Onderdrijven vult een gat in ons begrippenapparaat dat tot dusverre slechts gebrekkig wordt gevuld door de uitdrukking een understatement bezigen. ■ Bovendien ligt onderdrijven makkelijk in het gehoor. ■ Hoe dan ook, Mv. Atkins kan gerust zijn, want geen hond, wat zeg ik, nog geen onderhond, trekt zich ooit iets van mijn adviezen aan. ■ Naar aanleiding van mijn opmerking in het januarinummer dat jongens ook wel tweeslachtelijk voor kinderen wordt gebruikt, deelt Bert de Haan uit Den Haag mede dat in Overijssel het meervoud wichter van wicht= meisje niet geslachtsspecificerend wordt gebruikt. ■ Het is me niet duidelijk of het enkelvoud wicht ook naar jongens kan verwijzen. ■ Dat was het dan weer en we spreken elkaar weldra nader. |
|