Voegwoorden
Telkens wanneer ik ergens een voegwoord zoals en, maar, want enz., aan het begin van een zin zie staan, valt het mij op dat dat woord op die plaats geen functie heeft. Dergelijke, koppelende voegwoorden, op die manier gebruikt, worden puur overbodig in de tekst opgenomen. Wanneer een dergelijk woord er niet zou staan, zou niemand (taalkundig) iets missen. De strekking van de zin blijft dan ongewijzigd.
Het zou uiteraard anders zijn wanneer een dergelijk woord na een komma zou komen, met een kleine letter geschreven, en een deelzin zou beginnen die rechtstreeks verband zou houden met de voorgaande deelzin, maar... daar gaat het niet om. Probeert u zelf maar eens een zin te vinden die wezenlijk verandert door weglating van het aan het begin van de zin geplaatste voegwoord. Het zal u niet glad zitten.
Het valt mij op dat vele geoefende schrijvers op allerlei - vaak zinsvervormende manieren - trachten op aantallen woorden en delen van woorden te besnoeien, doch tevens strooien met overbodige, koppelende voegwoorden. Ik vind dat vooral de ‘copywriters’ op die manier vele afgehakte, storende teksten maken. U ook?
T.J. van der Heijden
documentalist
Eindhoven
Auteursrechtelijk beschermd